SERMO
  Non tantum nobis in hoc laborandum est, ut circumscriptus sit 343.1.1
adulescens, quantum in illo, ut circumscriptus sit a patre. Esse enim
iustam querelam eius qui redemit et reduxit, cum praesertim sub pacto
redemerit, manifestum est. Eximitur ex parte diversa rei persona: 'quod 2.1
factum est ne duceret ille, non pater fecit: rapuit dives, optavit puella,
pater tantum promisit.' Quomodo ergo fiet ut hic circumscripserit? Si
probat omnia facta huius voluntate. Alioqui, nisi hoc optinemus, frustra
plorabimus apud iudices. 5
DECLAMATIO
  Circumscriptum esse me probare prius volo quam ab isto circum- 3.1
scriptum. Pactus sum. Hoc pactum non servatur, nec potest repeti:
pecuniam inpendi sub pacto; neque pecuniam repetere possum neque
id propter quod inpendi habeo. Navigavi, laboravi (sic interim loquor)
quoniam promittebatur aliquid; hoc quod promissum erat praestari non 5
potest: circumscriptio est.
  Hactenus causa fundamenta cepit; sequentia illa sunt, ut probem me et 4.1
ab hoc circumscriptum esse et indignissime circumscriptum. Animad-
vertitis, iudices, fiduciam circumscriptoris: 'alius rapuit, alia optavit':
ideo circumscriptio est. Neque enim umquam decurritur ad hanc legem
nisi cum rectum ius nequitia exclusum est. Si non alius rapuisset, ex 5
pacto reprehenderem. Sed nihil haec cavillatio proderit tibi, qua crimen 5.1
in generum et in filiam transfers. Nam si apparuerit iudicibus omnia te
volente facta esse qui promisisti, manifestum erit a te esse circum-
scriptum eum qui tibi credidit.
  Igitur ab initio propensiorem te fuisse diviti non suspicionibus probo, 6.1
non eo quod credibile est. Capta filia tua, quam posuisti condicionem?
Eius futuram qui redemisset. Id elegisti discrimen inter duos petitores
quod facilius posset praestare dives. Deceptus es in hoc: ego redemi,
ego reduxi. Quo alio modo efficere potuisti ne mihi nuberet nisi hoc? 7.1
Dico ergo tua voluntate factum esse ut filia tua raperetur. Hoc quibus
colligo? Rapuit eam qui non amabat. Petierit enim sane: non redemit,
sub condicione hac non redemit—cur diutius moror? mihi cessit.
Non est ergo quod illum cupiditate inpulsum putes: carere illa poterat. 5
Adicio non fuisse illum rapturum nisi securum. Nihil loquor de patria 8.1
severitate, nihil de lege quae pro pudicitia minatur, quae mortem
denuntiat: ille rapuisset puellam alii destinatam, alii pactam, nisi fiducia
tui? Non est credibile. Sed ne illud quidem credibile est, filiam nuptias 9.1
optaturam fuisse nisi te volente: primum quod in nulla virgine tantum
audaciae, tantum confidentiae est ut apud magistratum et de re summa
audeat optare inconsulto patre. Et illa utique non fecisset: et noveram
puellam et propius in itinere cognovi. Adice quod numquam tam ingrata 10.1
fuisset puella ut nuptias optaret eius a quo non erat redempta, relinqueret
eius cui debebat libertatem, cui salutem. Hoc dico praeter illum iniuriae
dolorem, cum id perpessa esset in civitate quod non inter latrones, non
inter barbaros illos. Non est, ut dixi, credibile ut aut rapuerit ille sine 11.1
fiducia tua qui non amabat, qui plurimum timere debuerat, aut haec
optaverit sine auctoritate tua, et puella et contra eum qui de illa optime
merebatur et pro eo a quo et contempta erat et rapta. Existimo animum
tuum fuisse manifestum. Qui si apparet, a te circumscriptus sum. 5
  Iam venimus ad illam tertiam partem causae nostrae, in qua ostendam 12.1
vobis quam inique sim circumscriptus. Nuptias filiae tuae pactus sum.
Non dico qua mercede: pactus sum. Fides supremum rerum humanarum
vinculum est, sacra inter hostes, sacra (quod nuper comperi) inter piratas,
tantae etiam apud malos auctoritatis ut, cum tradere mihi filiam tuam 5
nolles, negare aperte non sustinueris. Et qua mercede pactus eram? Ut 13.1
redimerem. Non dico a quibus, nondum dico quo periculo: scilicet male
tecum agebatur si cui coeperat plus debere quam tibi. In summa qualis
sit ista condicio sic aestimandum est: tu posuisti. Hoc ad meritum 14.1
pertinet, illud ad pericula. Navigavi ad piratas: in quos incidere miser-
rimum est, quaesivi. Omnes scopulos scrutatus sum, omnia litora
excussi. Accedit aliquid ponderis huic merito meo: pauper hoc feci, rem
diviti gravem, mihi necessariam. Et quare negata est? Ut conlocaretur 15.1
ei qui non redemerat, qui contempserat, qui piratis reliquerat. Tan-
tumne pecunia valet, tantum ille fulgor divitiarum contra veritatem
potest? Nunc ille melior.
  'Non tamen ego feci.' Quasi circumscriptio in hoc sit solo quod non 16.1
actum per te est: est in illo quod promisisti, est in illo quod me donec ille
raperet distulisti. Non est hoc genus causae in quo omnia crimina
transferre possis. Initium a te est: promisisti. Si non erat in tua potestate,
statim circumscripsisti. Scilicet ego stultus qui virginem reduxi, qui 5
tantam curam egi verecundiae ut optari <non> possem. Non in totum 17.1
iactabo vobis, iudices, continentiam meam. Sine dubio perferre volui
ad patrem integrum munus, nec corrumpere quod praestarem. Aliquid
tamen fecerunt et mores puellae: severam videbam et asperam. Ne me
quidem tulisset. 5