| SERMO | |
| Fuisse quosdam utriusque inimicos hic tutor dicet, qui ab initio moleste | 355.1.1 |
| tulerint non ipsis potius relictam esse tutelam et, quoniam ab hac praeda | |
| exclusi sint, distulerint spes suas in diem ultimum tutelae, ut rudem et | |
| imperitam pupilli aetatem fraudibus suis circumscriberent. Se autem | 2.1 |
| tutelae rationes, ut debebat, reddidisse. Ceterum metuentem ne dimissus | |
| a se pupillus fraudibus et insidiis inimicorum circumscriberetur, velut | |
| alteram eius tutelam gesturum in domo retinuisse. Tunc vero consur- | |
| rexisse illos qui tutelam ipsis non commissam moleste tulerant, et graviter | 5 |
| excanduisse: ne peracto quidem tutelae tempore a domo tutoris pupillum | |
| dimitti, nullam occasionem ad despoliandum imperitum iuvenem dari. | |
| Cogitasse igitur quemadmodum pupillum ac tutorem mutuo dolore | 3.1 |
| distraherent. Nam si rationes tantum infirmarent, videbant futurum ut | |
| optima conscientia tutor non expectaret ultimam contentionem iudicii, | |
| sed per communes amicos propinquosque pupilli satisfaceret. Invenisse | 4.1 |
| illos rationem qua mutuo dolore distraherent: summisisse qui dicerent | |
| male tractatas a tutore rationes; non omnia nosse pupillum qui taceat: si | |
| litigare velit, futurum ut sua recipiat. Per alios deinde internuntios | |
| sollicitatum maritalem animum, qui pupillum falso crimine adulterii | 5 |
| inquinarent. Se utique maritum credulum nihil tanti putasse ut <non> | 5.1 |
| suspicioni suae satisfaceret. Diu hac fraude inimicorum pupillum | |
| tutoremque deceptos. Sed posteaquam veriores amici intervenerint et se | |
| interrogaverint quam actionis haberet fiduciam, pupillum item seduxe- | |
| rint et querelae causas quaesierint, tum demum apparuisse mutuum er- | 5 |
| rorem, et se quaedam certius etiam ab uxore quaesisse. Detecta igitur | 6.1 |
| fraude inimicorum facile depositas, quae nullis fundamentis niterentur, | |
| actiones et reditum in gratiam. Se tamen nondum inimicos effugisse, a | |
| quibus reus factus sit. | |
| Accusator autem non committet si in pupillum dixerit: id enim crimen | 7.1 |
| illi obiciet quod ille noluerit diluere. Dicet ergo propter amorem | |
| adulterae illum in domo tutoris remansisse (nam ante quattuordecim | |
| annos incredibile est crimen), remansisse ergo <propter> amorem, nec | |
| illam indulgentiam in retinendo pupillo fuisse tutoris sed conscientiam, | 5 |
| cum sciret male redditis rationibus non esse offendendum pupillum. | |
| Mulieri autem multa donata, quaecumque desideraverit concessa. His | 8.1 |
| sceleribus invicem cognitis, primo utrumque excanduisse, deinde tutorem | |
| ex conscientia rationum omisisse potius matrimonii vindictam quam | |
| mutuis caderet actionibus. Sic pares acceptasque factas rationes. |