| SERMO | |
| An utcumque sepultum eruere non liceat; an ei non licuerit quae | 299.1.1 |
| potuit prohibere; an etiam <ut> non iure fuerit sepultus. Hinc speciales | |
| quaestiones, utrum lex damnatum tantum parricidii an revera parricidam | |
| prohibeat sepeliri; an ille parricida fuerit. In hoc probativae duae, altera | |
| pathetice, altera pragmatice, id est, adfectus et iuris quaestiones: an | 5 |
| damnatus sit sua sententia qui sibi manus attulit; an et de illo iudicatum | |
| sit cum frater eius convictus sit. An non possit quisquam mortuus | 2.1 |
| damnari; etiam ut alius nemo possit, an is utique potuerit qui in reatu | |
| periit. Ultima [pelagi] qualitas, in qua totius controversiae vires sunt: | |
| quale huius factum, utrum venia dignum an damnatione sit; in qua | |
| tractatione patheticos pro re publica indignandum. | 5 |
| DECLAMATIO | |
| Sepulti ergo essent et aeterna quiete conditi iacuissent parricidae | 3.1 |
| manes iuxta patris latus, ut, quod diis hominibusque videatur indignum, | |
| tumulo tectus videretur cui leges terram negant, in cuius cruciatus cum | |
| omnia commenta sit antiquitas citerior est tamen poena quam scelus, | |
| cuius statim ora oculosque a iudicio lex iussit obduci, ne hunc iucundum | 5 |
| caeli aspectum polluerent taetri oculi, cui lucem vivo, fluitanti mare, | 4.1 |
| naufrago portum, morienti terram, defuncto sepulcrum negat? Quem | |
| in poena sua iubet vivere, huic tumulum et exequias persolvi fas fuit? | |
| Adeone omnia <iura> perierunt ut ex duobus meliore loco habendus sit | |
| manifestior parricida? | 5 |
| Tu vero, puella tam honesti adfectus, quidquid tacita pietate suggeris | 5.1 |
| vel his audientibus refer. Mihi crede, modo adprobasti nihil te de | |
| fratribus tuis solere mentiri. 'Dies' inquit 'noctesque miseranda patris | |
| umbra circumvolat, qualis erat cum mandatum daret. Modo minax atque | |
| effera, repente summissa, his me vocibus (ut sciatis) appellat: "Tu | 6.1 |
| quidem, filia, parricidam postulasti; eodem crimine, isdem argumentis, | |
| communibus utrique legibus iudiciisque qui supererat damnatus est. | |
| Nunc unus superest dolor, quod parricida sepultus est, quod aeterna | |
| quiete compositus sepulcro meo parricida patrem premit. Aude nunc | 5 |
| aliquid puella fortius, et ab hoc utique me vindica quem ego occidi. | |
| Expulsus sedibus meis contactum illius fugio. Quid agis, infelix puella? | |
| Ecquid agnoscis alterum patris mandatum?"' Itaque ut primum accessit | 7.1 |
| ad tumulum, sponte resoluta lapidum compage, impios cineres in editum | |
| terra suggessit, onerosa etiam inferis monstra in lucem redundare visa | |
| sunt. Dii boni, post haec quisquam queretur cur ex duobus parricidis | 8.1 |
| neuter iaceat tamquam pater, uterque tamquam frater? |