Nvtrix Pauet animus, horret: magna pernicies adest.
|
670
|
immane quantum augescit et semet dolor
|
|
accendit ipse uimque praeteritam integrat.
|
|
uidi furentem saepe et aggressam deos,
|
|
caelum trahentem: maius his, maius parat
|
|
Medea monstrum. namque ut attonito gradu
|
675
|
euasit et penetrale funestum attigit,
|
|
totas opes effundit et quidquid diu
|
|
etiam ipsa timuit promit atque omnem explicat
|
|
turbam malorum, arcana secreta abdita,
|
|
et triste laeua comparans sacrum manu
|
680
|
pestes uocat quascumque feruentis creat
|
|
harena Libyae quasque perpetua niue
|
|
Taurus coercet frigore Arctoo rigens,
|
|
et omne monstrum. tracta magicis cantibus
|
|
squamifera latebris turba desertis adest.
|
685
|
hic saeua serpens corpus immensum trahit
|
|
trifidamque linguam exertat et quaerit quibus
|
|
mortifera ueniat: carmine audito stupet
|
|
tumidumque nodis corpus aggestis plicat
|
|
cogitque in orbes. 'Parua sunt' inquit 'mala
|
690
|
et uile telum est, ima quod tellus creat:
|
|
caelo petam uenena. iam iam tempus est
|
|
aliquid mouere fraude uulgari altius.
|
|
huc ille uasti more torrentis patens
|
|
descendat anguis, cuius immensos duae,
|
695
|
maior minorque, sentiunt nodos ferae
|
|
(maior Pelasgis apta, Sidoniis minor),
|
|
pressasque tandem soluat Ophiuchus manus
|
|
uirusque fundat; adsit ad cantus meos
|
|
lacessere ausus gemina Python numina,
|
700
|
et Hydra et omnis redeat Herculea manu
|
|
succisa serpens caede se reparans sua.
|
|
tu quoque relictis peruigil Colchis ades,
|
|
sopite primum cantibus, serpens, meis.'
|
|