Errant per agros funebris famuli manus, 1105
per illa qua distractus Hippolytus loca
longum cruenta tramitem signat nota,
maestaeque domini membra uestigant canes.
necdum dolentum sedulus potuit labor
explere corpus—hocine est formae decus? 1110
qui modo paterni clarus imperii comes
et certus heres siderum fulsit modo,
passim ad supremos ille colligitur rogos
et funeri confertur. Th. O nimium potens
quanto parentes sanguinis uinclo tenes 1115
natura! quam te colimus inuiti quoque!
occidere uolui noxium, amissum fleo.
Nvn. Haud flere honeste quisque quod uoluit potest.
Th. Equidem malorum maximum hunc cumulum reor,
si abominanda casus optanda efficit. 1120
Nvn. Et si odia seruas, cur madent fletu genae?
Th. Quod interemi, non quod amisi, fleo.
  Chorvs Quanti casus, heu, magna rotant!
minor in paruis Fortuna furit
leuiusque ferit leuiora deus; 1125
seruat placidos obscura quies
praebetque senes casa securos.
  Admota aetheriis culmina sedibus
Euros excipiunt, excipiunt Notos,
    insani Boreae minas 1130
    imbriferumque Corum.
  Raros patitur fulminis ictus
    umida uallis:
tremuit telo Iouis altisoni
Caucasus ingens Phrygiumque nemus 1135
matris Cybeles: metuens caelo
Iuppiter alto uicina petit;
non capit umquam magnos motus
humilis tecti plebeia domus.
    [circa regna tonat] 1140