| Quisnam ille propero regiam gressu petit? | 202 |
| adestne clarus sanguine ac factis Creo | |
| an aeger animus falsa pro ueris uidet? | |
| adest petitus omnibus uotis Creo. | 205 |
| Oedipvs Horrore quatior, fata quo uergant timens, | |
| trepidumque gemino pectus affectu labat: | |
| ubi laeta duris mixta in ambiguo iacent, | |
| incertus animus scire cum cupiat timet. | |
| Germane nostrae coniugis, fessis opem | 210 |
| si quam reportas, uoce properata edoce. | |
| Creo Responsa dubia sorte perplexa iacent. | |
| Oe. Dubiam salutem qui dat adflictis negat. | |
| Cr. Ambage flexa Delphico mos est deo | |
| arcana tegere. Oe. Fare, sit dubium licet: | 215 |
| ambigua soli noscere Oedipodae datur. | |
| Cr. Caedem expiari regiam exilio deus | |
| et interemptum Laium ulcisci iubet: | |
| non ante caelo lucidus curret dies | |
| haustusque tutos aetheris puri dabit. | 220 |
| Oe. Et quis peremptor incluti regis fuit? | |
| quem memoret ede Phoebus, ut poenas luat. | |
| Cr. Sit, precor, dixisse tutum uisu et auditu horrida; | |
| torpor insedit per artus, frigidus sanguis coit. | |
| ut sacrata templa Phoebi supplici intraui pede | 225 |
| et pias numen precatus rite summisi manus, | |
| gemina Parnasi niualis arx trucem fremitum dedit; | |
| imminens Phoebea laurus tremuit et mouit domum | |
| ac repente sancta fontis lympha Castalii stetit. | |
| incipit Letoa uates spargere horrentes comas | 230 |
| et pati commota Phoebum; contigit nondum specum, | |
| emicat uasto fragore maior humano sonus: | |
| 'mitia Cadmeis remeabunt sidera Thebis, | |
| si profugus Dircen Ismenida liquerit hospes | |
| regis caede nocens, Phoebo iam notus et infans. | 235 |
| nec tibi longa manent sceleratae gaudia caedis: | |
| tecum bella geres, natis quoque bella relinques, | |
| turpis maternos iterum reuolutus in ortus.' | |
| Oe. Quod facere monitu caelitum iussus paro, | |
| functi cineribus regis hoc decuit dari, | 240 |
| ne sancta quisquam sceptra uiolaret dolo. | |
| regi tuenda maxime regum est salus: | |
| quaerit peremptum nemo quem incolumem timet. | |
| Cr. Curam perempti maior excussit timor. | |
| Oe. Pium prohibuit ullus officium metus? | 245 |
| Cr. Prohibent nefandi carminis tristes minae. | |
| Oe. Nunc expietur numinum imperio scelus. |