Hinc aura primo lenis impellit rates 431
adlapsa uelis; unda uix actu leui
tranquilla Zephyri mollis afflatu tremit,
splendetque classe pelagus et pariter latet.
iuuat uidere nuda Troiae litora, 435
iuuat relicti sola Sigei loca.
properat iuuentus omnis adductos simul
lentare remos, adiuuat uentos manu
et ualida nisu bracchia alterno mouet.
sulcata uibrant aequora et latera increpant 440
dirimuntque canae caerulum spumae mare.
  Vt aura plenos fortior tendit sinus,
posuere tonsas, credita est uento ratis
fususque transtris miles aut terras procul,
quantum recedunt uela, fugientes notat, 445
aut bella narrat: Hectoris fortis minas
currusque et empto redditum corpus rogo,
sparsum cruore regis Herceum Iouem.
tunc qui iacente reciprocus ludit salo
tumidumque pando transilit dorso mare 450
Tyrrhenus omni piscis exultat freto
agitatque gyros et comes lateri adnatat,
anteire naues laetus et rursus sequi;
nunc prima tangens rostra lasciuit chorus,
millesimam nunc ambit et lustrat ratem. 455
iam litus omne tegitur et campi latent
et dubia pereunt montis Idaei iuga;
et uix (quod unum peruicax acies uidet)
Iliacus atra fumus apparet nota.
  Iam lassa Titan colla releuabat iugo, 460
in astra iam lux prona, iam praeceps dies:
exigua nubes sordido crescens globo
nitidum cadentis inquinat Phoebi iubar;
suspecta uarius occidens fecit freta.
nox prima caelum sparserat stellis, iacent 465
deserta uento uela. tum murmur graue,
maiora minitans, collibus summis cadit
tractuque longo litus ac petrae gemunt;
agitata uentis unda uenturis tumet:
cum subito luna conditur, stellae latent; 470
nec una nox est: densa tenebras obruit 472
caligo et omni luce subducta fretum
caelumque miscet. undique incumbunt simul
rapiuntque pelagus infimo euersum solo 475
aduersus Euro Zephyrus et Boreae Notus.
sua quisque mittunt tela et infesti fretum
emoliuntur, turbo conuoluit mare:
Strymonius altas Aquilo contorquet niues
Libycusque harenas Auster ac Syrtes agit, 480
[nec manet in Austro; fit grauis nimbis Notus]
imbre auget undas; Eurus orientem mouet
Nabataea quatiens regna et Eoos sinus.
quid rabidus ora Corus Oceano exerens?
mundum reuelli sedibus totum suis 485
ipsosque rupto crederes caelo deos
decidere et atrum rebus induci chaos.
uento resistit aestus et uentus retro
aestum reuoluit; non capit sese mare:
in astra pontus tollitur, caelum perit 471
undasque miscent imber et fluctus suas. 490
nec hoc leuamen denique aerumnis datur,
uidere saltem et nosse quo pereant malo:
premunt tenebrae lumina et dirae Stygis
inferna nox est. excidunt ignes tamen
et nube dirum fulmen elisa micat; 495
miserisque lucis tanta dulcedo est malae:
hoc lumen optant. Ipsa se classis premit
et prora prorae nocuit et lateri latus.
illam dehiscens pontus in praeceps rapit
hauritque et alto redditam reuomit mari; 500
haec onere sidit, illa conuulsum latus
submittit undis, fluctus hanc decimus tegit;
haec lacera et omni decore populato leuis
fluitat nec illi uela nec tonsae manent
nec rectus altas malus antemnas ferens, 505
sed trunca toto puppis Ionio natat.