Chorvs Heu quam dulce malum mortalibus additum
|
589
|
uitae dirus amor, cum pateat malis
|
590
|
effugium et miseros libera mors uocet,
|
|
portus aeterna placidus quiete.
|
|
nullus hunc terror nec impotentis
|
|
procella Fortunae mouet aut iniqui
|
|
flamma Tonantis.
|
595
|
pax alta nullos ciuium coetus
|
|
timet aut minaces uictoris iras,
|
|
non maria asperis insana Coris,
|
|
non acies feras puluereamue nubem
|
|
motam barbaricis equitum cateruis,
|
600
|
non urbe cum tota populos cadentis
|
|
hostica muros populante flamma
|
|
indomitumque bellum.
|
|
Solus seruitium perrumpet omne
|
|
contemptor leuium deorum,
|
605
|
qui uultus Acherontis atri,
|
|
qui Styga tristem non tristis uidet
|
|
audetque uitae ponere finem:
|
|
par ille regi, par superis erit.
|
|
o quam miserum est nescire mori!
|
610
|
Vidimus patriam ruentem
|
|
nocte funesta, cum Dardana tecta
|
|
Dorici raperetis ignes.
|
|
non illa bello uicta, non armis,
|
|
ut quondam Herculea cecidit pharetra;
|
|
quam non Pelei Thetidisque natus
|
615
|
carusque Pelidae nimium feroci
|
|
uicit, acceptis cum fulsit armis
|
|
fuditque Troas falsus Achilles,
|
|
aut cum ipse Pelides animos feroces
|
|
sustulit luctu celeremque saltu
|
620
|
Troades summis timuere muris,
|
|
perdidit in malis extremum decus
|
|
fortiter uinci: restitit annis
|
|
Troia bis quinis unius noctis
|
|
peritura furto.
|
|