Chorvs Heu quam dulce malum mortalibus additum 589
uitae dirus amor, cum pateat malis 590
effugium et miseros libera mors uocet,
portus aeterna placidus quiete.
nullus hunc terror nec impotentis
procella Fortunae mouet aut iniqui
    flamma Tonantis. 595
pax alta nullos ciuium coetus
timet aut minaces uictoris iras,
non maria asperis insana Coris,
non acies feras puluereamue nubem
motam barbaricis equitum cateruis, 600
non urbe cum tota populos cadentis
hostica muros populante flamma
    indomitumque bellum.
Solus seruitium perrumpet omne
contemptor leuium deorum, 605
qui uultus Acherontis atri,
qui Styga tristem non tristis uidet
audetque uitae ponere finem:
par ille regi, par superis erit.
o quam miserum est nescire mori! 610
  Vidimus patriam ruentem
nocte funesta, cum Dardana tecta
Dorici raperetis ignes.
non illa bello uicta, non armis,
ut quondam Herculea cecidit pharetra;
quam non Pelei Thetidisque natus 615
carusque Pelidae nimium feroci
uicit, acceptis cum fulsit armis
fuditque Troas falsus Achilles,
aut cum ipse Pelides animos feroces
sustulit luctu celeremque saltu 620
Troades summis timuere muris,
perdidit in malis extremum decus
fortiter uinci: restitit annis
Troia bis quinis unius noctis
    peritura furto.