| Tu, quam meis admittit arcanis fides, | 535 |
| perge ut nitentem uirus in uestem datum | |
| mentem per artus adeat et tacitum intumas | |
| intret medullas. Nvt. Ocius iussa exsequar, | |
| alumna, precibus tu deum inuictum aduoca, | |
| qui certa tenera tela dimittit manu. | 540 |
| De. Te te precor, quem mundus et superi timent | |
| et aequor et qui fulmen Aetnaeum quatit, | |
| timende matri teliger saeuae puer: | |
| intende certa spiculum uelox manu, | |
| non ex sagittis leuibus: e numero, precor, | 545 |
| grauiore prome quod tuae nondum manus | |
| misere in aliquem; non leui telo est opus, | |
| ut amare possit Hercules. rigidas manus | |
| intende et arcum cornibus iunctis para. | |
| nunc, nunc sagittam prome qua quondam horridus | 550 |
| Iouem petisti, fulmine abiecto deus | |
| cum fronte subita tumuit et rabidum mare | |
| taurus puellae uector Assyriae scidit; | |
| immitte amorem, uincat exempla omnia: | |
| amare discat coniuges. si quas decor | 555 |
| Ioles inussit pectori Herculeo faces, | |
| extingue totas, perbibat formam mei. | |
| tu fulminantem saepe domuisti Iouem, | |
| tu furua nigri sceptra gestantem poli, | |
| turbae ducem maioris et dominum Stygis, | 560 |
| tuque, o nouerca grauior irata deus, | |
| cape hunc triumphum: solus euince Herculem. | |
| Nvt. Prolata uis est quaeque Palladia colu | |
| lassauit omnem texta famularem manum. | |
| nunc ingeratur uirus et uestis bibat | 565 |
| Herculea pestem; precibus augebo malum. |