| LIBER SECVNDVS | |
| Potentiae Romanorum prior Scipio uiam ape- | 2.1.1.1 |
| ruerat, luxuriae posterior aperuit: quippe remoto | |
| Carthaginis metu sublataque imperii aemula, non | |
| gradu, sed praecipiti cursu a uirtute descitum, ad | |
| uitia transcursum; uetus disciplina deserta, noua | 5 |
| inducta; in somnum a uigiliis, ab armis ad uolup- | |
| tates, a negotiis in otium conuersa ciuitas. | |
| Tum | 2.1 |
| Scipio Nasica in Capitolio porticus, tum, quas prae- | |
| diximus, Metellus, tum in circo Cn. Octauius multo | |
| amoenissimam moliti sunt, publicamque magnifi- | |
| centiam secuta priuata luxuria est. | 5 |
| Triste deinde et contumeliosum bellum in His- | 3.1 |
| pania, duce latronum Viriatho, secutum est: quod ita | |
| uaria fortuna gestum est ut saepius Romanorum gere- | |
| retur aduersa. Sed, interempto Viriatho, fraude magis | |
| quam uirtute Seruilii Caepionis, Numantinum grauius | 5 |
| exarsit. | |
| Haec urbs numquam plura quam X milia | 4.1 |
| propriae iuuentutis armauit, sed, uel ferocia ingenii, | |
| uel inscitia nostrorum ducum, uel fortunae indulgen- | |
| tia, cum alios duces, tum Pompeium, magni nominis | |
| uirum, ad turpissima deduxit foedera—hic primus | 5 |
| e Pompeis consul fuit—, nec minus turpia ac detes- | |
| tabilia Mancinum Hostilium consulem. | |
| Sed Pom- | 5.1 |
| peium gratia impunitum habuit, Mancinum uere- | |
| cundia—quippe non recusando—perduxit huc, | |
| ut per fetiales nudus ac post tergum religatis mani- | |
| bus dederetur hostibus. Quem illi recipere se ne- | 5 |
| gauerunt, sicut quondam Caudini fecerunt, dicentes | |
| publicam uiolationem fidei non debere unius lui | |
| sanguine. |