Suo praeteritum loco referatur; neque 2.68.1.1
enim persona umbram actae rei capit. Dum in acie
Pharsalica acri feraque de summa rerum Caesar
dimicat, M. Caelius, uir eloquio animoque Curioni
simillimus, sed in utroque perfectior nec minus inge- 5
niose nequam, cum ne modica quidem <re> seruari
posset—quippe peior illi res familiaris quam mens
erat—,
in praetura nouarum tabularum auctor 2.1
extitit nequiitque senatus et auctoritate consulum
deterreri; accito etiam Milone Annio, qui non impe-
trato reditu Iulianis partibus infestus erat, in Vrbe
seditionem, in agris haud occulte bellicum tu- 5
multum mouens, primo summotus a re publica, mox
consularibus armis, auctore senatu, circa Thurios
oppressus est.
<In> incepto pari similis fortuna 3.1
Milonis fuit: qui Compsam in Hirpinis oppugnans
ictusque lapide, tum P. Clodio, tum patriae quam
armis petebat poenas dedit, uir inquies et ultra for-
tem temerarius. 5
  Quatenus autem aliquid ex omissis peto, notetur 4.1
immodica et intempestiua libertate usos aduersus
C. Caesarem Marullum Epidium Flauumque Caese-
tium, tribunos plebis, dum arguunt in eo regni
uoluntatem, paene uim dominationis expertos. 5
In 5.1
hoc tamen saepe lacessiti principis ira excessit ut,
censoria potius contentus nota quam animaduer-
sione dictatoria, summoueret eos a re publica testa-
returque esse sibi miserrimum quod aut natura sua 5
ei excedendum foret aut minuenda dignitas. Sed ad
ordinem reuertendum est.