| LI | |
| Quid hoc negoti est quave suspicer causa | 51.1 |
| venire in hortum plurimos meum fures, | |
| cum, quisquis in nos incidit, luat poenas | |
| et usque curvos excavetur ad lumbos? | |
| non ficus hic est praeferenda vicinae | 5 |
| uvaeve, quales flava legit Arete, | |
| non mala truncis adserenda Picenis | |
| pirumve, tanto quod periculo captes, | |
| magisve cera luteum nova prunum | |
| sorbumve ventres lubricos moraturum. | 10 |
| praesigne rami nec mei ferunt morum | |
| nucemve longam, quae vocatur † alva | |
| amygdalumve flore purpurae fulgens. | |
| non brassicarum ferre glorior caules | |
| betasve, quantas hortus educet nullus, | 15 |
| crescensve semper in suom caput porrum. | |
| nec seminosas ad cucurbitas quemquam | |
| ad ocimumve cucumeresque humi fusos | |
| venire credo sessilesve lactucas | |
| acresque cepas aliumque furatum, | 22 |
| nec ut salaces nocte tollat erucas | 20 |
| mentamque olentem cum salubribus rutis. | |
| quae cuncta quamvis nostro habemus in saepto, | 23 |
| non pauciora proximi ferunt horti. | |
| quibus relictis in mihi laboratum | 25 |
| locum venitis, improbissimi fures: | |
| nimirum apertam convolatis ad poenam, | |
| hoc vos et ipsum, quod minamur, invitat. |