| V.ii | |
| Callidamates Vbi somno sepelivi omnem atque édormivi crapulam, | 1122 |
| Philolaches venisse <dixit> mihi suom peregre huc patrem | |
| quoque modo hominem ad<venientem> servos ludificatus sit, | |
| ait se metuere in conspe<ctum sui patris pr>ocedere. | 1125 |
| nunc ego de sodalitate solus sum orator datus, | |
| qui a patre eius conciliarem pacem. átque eccum optime. | |
| iubeo te salvere et salvos cum advenis, Theopropides, | |
| peregre, gaudeo. hic apud nos hodie cenes, sic face. | |
| Th. Callidamates, dei te ament. de cena facio gratiam. | 1130 |
| Call. Quin venis? Tr. Promitte: ego ibo pro te, si tibi non libet. | |
| Th. Verbero, etiam inrides? Tr. Quian me pro te ire ad cenam autumo? | |
| Th. Non enim ibis. ego ferare faxo, ut meruisti, in crucem. | |
| Call. Age mitte ista ac te ad me ad cenam dic venturum. Tr. Quid taces? | |
| Call. Sed tu, istuc quid confugisti in aram? Tr. Inscitissimus | 1135 |
| adveniens perterruit me. loquere nunc quid fecerim: | |
| nunc utrisque disceptator eccum adest, age disputa. | |
| Th. Filium corrupisse aio te meum. Tr. Ausculta modo. | |
| fateor potavisse, amicam liberasse absente te, | |
| faenore argentum sumpsisse; id esse absumptum praedico. | 1140 |
| numquid aliud fecit nisi quod [faciunt] summis gnati generibus? | |
| Th. Hercle mihi tecum cavendum est, nimis qui es orator catus. | |
| Call. Sine me dum istuc iudicare. surge, ego isti adsedero. | |
| Th. Maxime, accipito hanc <tute> ad te litem. Tr. Enim istic captio est. | |
| fac ego ne metuam * ut tu meam timeas vicem. | 1145 |
| Th. Iam minoris <omnia alia fa>cio, prae quam quibus modis | |
| me ludificatust. Tr. Bene hercle factum, et factum gaudeo: | |
| sapere istac aetate oportet, qui sunt capite candido. | |
| Th. Quid ego nunc faciam? Tr. Si amicus Diphilo aut Philemoni es, | |
| dicito eis, quo pacto tuos te servos ludificaverit: | 1150 |
| optumas frustrationes dederis in comoediis. | |
| Call. Tace parumper, sine vicissim me loqui, ausculta. Th. Licet. | |
| Call. Omnium primum sodalem me esse scis gnato tuo. | |
| is adiit me, nam eum prodire pudet in conspectum tuom | 1154-1155 |
| propterea quia fecit quae te scire scit. nunc te obsecro, | 1156 |
| stultitiae adulescentiaeque éius ignoscas: tuost; | |
| scis solere illanc aetatem tali ludo ludere. | |
| quidquid fecit, una nobiscum fécit: nos deliquimus. | |
| faenus, sortem sumptumque omnem, quí amica <empta> est, omnia | 1160 |
| nos dabimus, nos conferemus, nostro sumptu, non tuo. | |
| Th. Non potuit venire orator magis ad me impetrabilis | |
| quam tu; neque <iam> illi sum iratus neque quicquam suscenseo. | |
| immo me praesente amato bibito, facito quod lubet: | |
| si hoc pudet, fecisse sumptum, supplicí habeo satis. | 1165 |
| Call. Dispudet. Tr. <Post> istam veniam quid me fiet nunciam? | |
| Th. Verberibus caedere multum pendens. Tr. Tamen etsi pudet? | |
| Th. Interimam hercle ego <te>, si vivo. Call. Fac istam cunctam gratiam: | |
| Tranioni amitte quaeso hanc noxiam causa mea. | |
| Th. Aliud quidvis impetrari perferam a me facilius, | 1170 |
| quam ut non égo istum pro suis factis pessumis pessum premam. | |
| Call. Mitte quaeso. Th. Istumne <ut mittam>? viden ut astat furcifer? | |
| Call. Tranio, quiesce, si sapis. Th. Tu quiesce hanc rem modo | |
| petere: ego illum, ut sit quietus, verberibus subegero. | |
| Tr. Nihil opust profecto. Call. Áge iam, sine te <hoc> exorarier. | 1175 |
| Th. Nolo ores. Call. Quaeso hercle. Th. Nolo, inquam, ores. Call. Nequiquam nevis. | |
| hanc modo noxiam unam, quaeso, <missam> fac causa mea. | |
| Tr. Quid gravaris? quasi non cras iam commeream aliam noxiam: | |
| ibi utrúmque, et hoc et illud, poteris ulcisci probe. | |
| Call. Sine te exorem. Th. Age abi, abi impune. em huic habeto gratiam. | 1180 |
| spectatores, fabula haec est acta, vos plausum date. |