I.i
|
|
Libanvs Sicut tuom vis unicum gnatum tuae
|
16
|
superesse vitae sospitem et superstitem,
|
|
ita ted obtestor per senectutem tuam
|
|
perque illam, quam tu metuis, uxorem tuam,
|
|
si quid med erga hodie falsum dixeris,
|
20
|
ut tibi superstes uxor aetatem siet
|
|
atque illa viva vivos ut pestem oppetas.
|
|
Demaenetvs Per Dium Fidium quaeris: iurato mihi
|
|
video necesse esse eloqui quidquid roges.
|
|
[ita me obstinate adgressu's, ut non audeam
|
25
|
profecto, percontanti quin promam omnia.]
|
|
proinde actutum istuc quid sit quod scire expetis
|
|
eloquere: ut ipse scibo, te faciam ut scias.
|
|
Lib. Dic obsecro hercle serio quod te rogem,
|
|
cave míhi mendaci quicquam. Dem. Quin tu ergo rogas?
|
30
|
Lib. Num me illuc ducis, ubi lapis lapidem terit?
|
|
Dem. Quid istúc est? aut ubi istúc est terrarum loci?
|
|
Lib. [Vbi flent nequam homines, qui polentam pinsitant.]
|
|
apud fústitudinas, ferricrepinas insulas,
|
|
ubi vivos homines mortui incursant boves.
|
35
|
Dem. Modo pol percepi, Libane, quid istuc sit loci:
|
|
ubi fit polenta, te fortasse dicere. Lib. Ah,
|
|
neque hercle ego istuc dico nec dictum volo,
|
|
teque obsecro hercle ut quae locutu's despuas.
|
|
Dem. Fiat, geratur mos tibi. Lib. Age, age usque excrea.
|
40
|
Dem. Etiamne? Lib. Age quaeso hercle usque ex penitis faucibus.
|
|
etiam amplius. Dem. Nam quo usque? Lib. Vsque ad mortem volo.
|
|
Dem. Cave sís malam rem. Lib. Vxoris dico, non tuam.
|
|
Dem. Dono te ob istuc dictum, ut expers sis metu.
|
44-45
|
Lib. Di tibi dent quaecumque optes. Dem. Redde operam mihi.
|
46
|
cur hoc ego ex te quaeram? aut cur miniter tibi
|
|
propterea quod me non scientem feceris?
|
|
aut cur postremo filio suscenseam,
|
|
patres ut faciunt ceteri? Lib. Quid istúc novi est?
|
50
|
demiror quid sit et quo evadat sum in metu.
|
|
Dem. Equidem scio iam, filius quod amet meus
|
|
istanc meretricem e proxumo Philaenium.
|
|
estne hoc ut dico, Libane? Lib. Rectam instas viam.
|
|
ea res est. sed eum morbus invasit gravis.
|
55
|
Dem. Quid morbi est? Lib. Quia non suppetunt dictis data.
|
|
Dem. Tune es adiutor nunc amanti filio?
|
|
Lib. Sum vero, et alter noster est Leonida.
|
|
Dem. Bene hercle facitis ét a me initis gratiam.
|
|
verum meam uxorem, Libane, nescis qualis sit?
|
60
|
Lib. Tu primus sentis, nos tamen in pretio sumus.
|
|
Dem. Fateór eam esse importunam atque incommodam.
|
|
Lib. Posterius istuc dicis quam credo tibi.
|
|
Dem. Omnes parentes, Libane, liberis suis,
|
|
qui mi auscultabunt, facient obsequellam†
|
65
|
quippe quí mage amico utantur gnato et benevolo.
|
|
atque ego me id facere studeo, volo amari a meis;
|
|
volo mé patris mei similem, qui causa mea
|
|
nauclerico ipse ornatu per fallaciam
|
|
quam amabam abduxit ab lenone mulierem;
|
70
|
neque puduit eum id aetatis sycophantias
|
|
struere et beneficiis me emere gnatum suom sibi.
|
|
eos mé decretumst persequi mores patris.
|
|
nam me hodie oravit Argyrippus filius,
|
|
uti sibi amanti facerem argenti copiam;
|
75
|
et íd ego percupio obsequi gnato meo.
|
|
[volo amori obsecutum illius, volo amet me patrem.]
|
|
quamquam illum mater arte contenteque habet,
|
|
patres ut consueverunt: ego mitto omnia haec.
|
|
praesertim quom is me dignum quoi concrederet
|
80
|
habuit, me habere honorem eius ingenio decet;
|
|
quom me adiit, ut pudentem gnatum aequomst patrem,
|
|
cupio esse amicae quod det argentum suae.
|
|
Lib. Cupis id quod cupere te nequiquam intellego.
|
|
dotalem servom Sauream uxor tua
|
85
|
adduxit, cui plus in manu sit quam tibi.
|
|
Dem. Argentum accepi, dote imperium vendidi.
|
|
nunc verba in pauca conferam quid te velim.
|
|
viginti iam usust filio argenti minis:
|
|
face id ut paratum iam sit. Lib. Vnde gentium?
|
90
|
Dem. Me defraudato. Lib. Maxumas nugas agis:
|
|
nudo detrahere vestimenta me iubes.
|
|
defraudem te ego? age sís, tu sine pennis vola.
|
|
tene ego defraudem, cui ipsi nihil est in manu,
|
|
nisi quid tu porro uxorem defraudaveris?
|
95
|
Dem. Qua me, qua uxorem, qua tu servom Sauream
|
|
potes, circumduce, aufer; promitto tibi
|
|
non offuturum, si id hodie effeceris.
|
|
Lib. Iubeas una opera me piscari in aere,
|
|
venari autem rete iaculo in medio mari.†
|
100
|
Dem. Tibi optionem sumito Leonidam,
|
|
fabricare quidvis, quidvis comminiscere:
|
|
perficito, argentum hodie ut habeat filius,
|
|
amicae quod det. Lib. Quid ais tu, Demaenete?
|
|
Dem. Quid <vis?> Lib. Si forte in insidias devenero,
|
105
|
tun redimes me, si me hostes interceperint?
|
|
Dem. Redimam. Lib. Tum tu igitur aliud cura quid lubet.
|
|
ego eo ad forum, nisi quid vis. Dem. Ei, bene ambula.
|
|
atque audin etiam? Lib. Ecce. Dem. Si quid te volam,
|
|
ubi eris? Lib. Vbicumque libitum erit animo meo.
|
110
|
profecto nemo est quem iam dehinc metuam mihi
|
|
ne quid nocere possit, cum tu mihi tua
|
|
oratione omnem animum ostendisti tuom.
|
|
quin te quoque ipsum facio haud magni, si hoc patro.
|
|
pergam quo occepi atque ibi consilia exordiar.
|
115
|
Dem. Audin tu? apud Archibulum ego ero argentarium.
|
|
Lib. Nempe in foro? Dem. Ibi, si quid opus fuerit. Lib. Meminero.—
|
|
Dem. Non esse servos peior hoc quisquam potest
|
|
nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius.
|
|
eidem homini, si quid recte curatum velis,
|
120
|
mandes: moriri sese misere mavolet,
|
|
quam non perfectum reddat quod promiserit.
|
|
nam ego illud argentum tam paratum filio
|
|
scio esse quam me hunc scipionem contui.
|
|
sed quid ego cesso ire ad forum, quo inceperam?
|
125
|
* atque ibi manebo apud argentarium.—
|
|