| IV.ii | |
| Acropolistis Quid est, pater, quod me excivisti ante aedis? Per. Vt matrem tuam | 570 |
| videas, adeas, advenienti des salutem atque osculum. | |
| Acr. Quam meam matrem? Per. Quae exanimata exsequitur aspectum tuom. | |
| Phil. Quis istaec est quam tu osculum mihi ferre iubes? Per. Tua filia. | |
| Phil. Haecine? Per. Haec. Phil. Egone osculum huic dem? Per. Quor non, quae ex te nata sit? | |
| Phil. Tú homo insanis. Per. Egone? Phil. Tune. Per. Quor? Phil. Quia ego hanc quae siet | 575 |
| neque scio neque novi, neque ego hanc oculis vidi ante hunc diem. | |
| Per. Scio quid erres: quia vestitum atque ornatum immutabilem | |
| habet haec, * | |
| Ph. * aliter catuli longe olent, aliter suis. | |
| ne ego eam novisse * Per. Pro deum atque hominum fidem, | 580 |
| quid? ego lenocinium facio, quí habeam alienos domi | |
| atque argentum egurgitem domo prosus? quid tu, quae patrem | |
| tuom vocas me atque osculare, quid stas stupida? quid taces? | |
| Acr. Quid loquar vis? Per. Haec negat se tuam esse matrem. Acr. Ne fuat, | |
| si non volt: equidem hac invita támen ero matris filia; | 585 |
| non med istanc cogere aequom est meam esse matrem, si nevolt. | |
| Per. Cur me igitur patrem vocabas? Acr. Tua istaec culpast, non mea. | |
| non patrem ego te nominem, ubi tu tuam me appellas filiam? | |
| hanc quoque etiam, si me appellet filiam, matrem vocem. | |
| negat haec filiám me suam ésse: non ergo haec mater mea est. | 590 |
| postremo haec mea culpa non est: quae didici dixi omnia; | |
| Epidicus mihi fuit magister. Per. Perii, plaustrum perculi. | |
| Acr. Numquid ego ibi, pater, peccavi? Per. Si hercle te umquam audivero | |
| me patrem vocare, vitam tuam ego interimam. Acr. Non voco. | |
| ubi voles pater esse, ibi esto; ubi noles, ne fueris pater. | 595 |
| Phil. Quid, <si> ob eam rem hanc emisti, quia tuam gnatam es ratus, | |
| quibus de signis agnoscebas? Per. Nullis. Phil. Qua re filiam | |
| credidisti nostram? Per. Servos Epidicus dixit mihi. | |
| Phil. Quid si servo aliter visumst, non poteras novisse, obsecro? † | |
| Per. Quid ego, qui illam ut primum vidi, numquam vidi postea? | 600 |
| Phil. Perii misera. Per. Ne fle, mulier. intro abi, habe animum bonum; | |
| ego illam reperiam. Phil. Hinc Athenis civis eam émit Atticus: | |
| adulescentem equidem dicebant emisse. Per. Inveniam, tace. | |
| abi modo intro atque hanc asserva Circam Solis filiam. | |
| ego relictis rebus Epidicum operam quaerendo dabo: | 605 |
| si invenio, exitiabilem égo illi faciam hunc ut fiat diem.— |