LIBER XI
|
|
Circa primam ferme noctis uigiliam experrectus
|
11.1.1
|
pauore subito, uideo praemicantis lunae candore ni-
|
|
mio completum orbem commodum marinis emergen-
|
|
tem fluctibus; nanctusque opacae noctis silentiosa
|
|
secreta, certus etiam summatem deam praecipua
|
5
|
maiestate pollere resque prorsus humanas ipsius regi
|
|
prouidentia, nec tantum pecuina et ferina, uerum ina-
|
|
nima etiam diuino eius luminis numinisque nutu
|
|
uegetari, ipsa etiam corpora terra caelo marique
|
|
nunc incrementis consequenter augeri, nunc detri-
|
10
|
mentis obsequenter imminui, fato scilicet iam meis
|
|
tot tantisque cladibus satiato et spem salutis, licet
|
|
tardam, subministrante augustum specimen deae
|
|
praesentis statui deprecari; confestimque discussa
|
|
pigra quiete <laetus et> alacer exurgo meque protinus
|
15
|
purificandi studio marino lauacro trado septiesque
|
|
summerso fluctibus capite, quod eum numerum prae-
|
|
cipue religionibus aptissimum diuinus ille Pythago-
|
|
ras prodidit, [laetus et alacer] deam praepotentem
|
|
lacrimoso uultu sic adprecabar:
|
20
|
'Regina caeli,—siue tu Ceres alma frugum
|
2.1
|
parens originalis, quae, repertu laetata filiae, uetustae
|
|
glandis ferino remoto pabulo, miti commonstrato cibo
|
|
nunc Eleusiniam glebam percolis, seu tu caelestis
|
|
Venus, quae primis rerum exordiis sexuum diuersita-
|
5
|
tem generato Amore sociasti et aeterna subole hu-
|
|
mano genere propagato nunc circumfluo Paphi sacra-
|
|
rio coleris, seu Phoebi soror, quae partu fetarum me-
|
|
delis lenientibus recreato populos tantos educasti
|
|
praeclarisque nunc ueneraris delubris Ephesi, seu
|
10
|
nocturnis ululatibus horrenda Proserpina triformi
|
|
facie laruales impetus comprimens terraeque claustra
|
|
cohibens lucos diuersos inerrans uario cultu propi-
|
|
tiaris,—ista luce feminea conlustrans cuncta moe-
|
|
nia et udis ignibus nutriens laeta semina et solis am-
|
15
|
bagibus dispensans incerta lumina, quoquo nomine,
|
|
quoquo ritu, quaqua facie te fas est inuocare: tu
|
|
meis iam nunc extremis aerumnis subsiste, tu fortu-
|
|
nam conlapsam adfirma, tu saeuis exanclatis casibus
|
|
pausam pacemque tribue; sit satis laborum, sit satis
|
20
|
periculorum. Depelle quadripedis diram faciem, redde
|
|
me conspectui meorum, redde me meo Lucio, ac si
|
|
quod offensum numen inexorabili me saeuitia premit,
|
|
mori saltem liceat, si non licet uiuere.'
|
|
Ad istum modum fusis precibus et adstructis
|
3.1
|
miseris lamentationibus rursus mihi marcentem ani-
|
|
mum in eodem illo cubili sopor circumfusus oppres-
|
|
sit. Necdum satis conixeram, et ecce pelago medio
|
|
uenerandos diis etiam uultus attollens emergit diuina
|
5
|
facies; ac dehinc paulatim toto corpore perlucidum
|
|
simulacrum excusso pelago ante me constitisse uisum
|
|
est. Eius mirandam speciem ad uos etiam referre
|
|
conitar, si tamen mihi disserendi tribuerit facultatem
|
|
paupertas oris humani uel ipsum numen eius dapsi-
|
10
|
lem copiam elocutilis facundiae subministrauerit.
|
|
Iam primum crines uberrimi prolixique et sensim
|
|
intorti per diuina colla passiue dispersi molliter de-
|
|
fluebant. Corona multiformis uariis floribus sublimem
|
|
destrinxerat uerticem, cuius media quidem super
|
15
|
frontem plana rutunditas in modum speculi uel immo
|
|
argumentum lunae candidum lumen emicabat, dex-
|
|
tra laeuaque sulcis insurgentium uiperarum cohibita,
|
|
spicis etiam Cerialibus desuper porrectis <conspicua.
|
|
Tunica> multicolor, bysso tenui pertexta, nunc albo
|
20
|
candore lucida, nunc croceo flore lutea, nunc roseo
|
|
rubore flammida et, quae longe longeque etiam meum
|
|
confutabat optutum, palla nigerrima splendescens
|
|
atro nitore, quae circumcirca remeans et sub dexte-
|
|
rum latus ad umerum laeuum recurrens umbonis
|
25
|
uicem deiecta parte laciniae multiplici contabula-
|
|
tione dependula ad ultimas oras nodulis fimbriarum
|
|
decoriter confluctuabat.
|
|
Per intextam extremi-
|
4.1
|
tatem et in ipsa eius planitie stellae dispersae coru-
|
|
scabant earumque media semenstris luna flammeos
|
|
spirabat ignes. Quaqua tamen insignis illius pallae
|
|
perfluebat ambitus, indiuiduo nexu corona totis flori-
|
5
|
bus totisque constructa pomis adhaerebat. Iam ges-
|
|
tamina longe diuersa. Nam dextra quidem ferebat
|
|
aereum crepitaculum, cuius per angustam lamminam
|
|
in modum baltei recuruatam traiectae mediae pau-
|
|
cae uirgulae, crispante brachio trigeminos iactus, red-
|
10
|
debant argutum sonorem. Laeuae uero cymbium
|
|
dependebat aureum, cuius ansulae, qua parte con-
|
|
spicua est, insurgebat aspis caput extollens arduum
|
|
ceruicibus late tumescentibus. Pedes ambroseos tege-
|
|
bant soleae palmae uictricis foliis intextae. Talis ac
|
15
|
tanta, spirans Arabiae felicia germina, diuina me uoce
|
|
dignata est:
|
|
'En adsum tuis commota, Luci, precibus, re-
|
5.1
|
rum naturae parens, elementorum omnium domina,
|
|
saeculorum progenies initialis, summa numinum,
|
|
regina manium, prima caelitum, deorum dearumque
|
|
facies uniformis, quae caeli luminosa culmina, maris
|
5
|
salubria flamina, inferum deplorata silentia nutibus
|
|
meis dispenso: cuius numen unicum multiformi spe-
|
|
cie, ritu uario, nomine multiiugo totus ueneratur
|
|
orbis. Inde primigenii Phryges Pessinuntiam deum
|
|
matrem, hinc autocthones Attici Cecropeiam Miner-
|
10
|
uam, illinc fluctuantes Cyprii Paphiam Venerem,
|
|
Cretes sagittiferi Dictynnam Dianam, Siculi trilin-
|
|
gues Stygiam Proserpinam, Eleusinii uetusti Actaeam
|
|
Cererem, Iunonem alii, Bellonam alii, Hecatam isti,
|
|
Rhamnusiam illi, et qui nascentis dei Solis inchoanti-
|
15
|
bus <et occidentis inclinantibus> inlustrantur radiis
|
|
Aethiopes utrique priscaque doctrina pollentes Aegyp-
|
|
tii caerimoniis me propriis percolentes appellant uero
|
|
nomine reginam Isidem. Adsum tuos miserata casus,
|
|
adsum fauens et propitia. Mitte iam fletus et lamenta-
|
20
|
tiones omitte, depelle maerorem; iam tibi prouiden-
|
|
tia mea inlucescit dies salutaris. Ergo igitur imperiis
|
|
istis meis animum intende sollicitum.
|
|
Diem, qui dies ex ista nocte nascetur, aeterna
|
|
mihi nuncupauit religio, quo sedatis hibernis tempes-
|
25
|
tatibus et lenitis maris procellosis fluctibus nauiga-
|
|
bili iam pelago rudem dedicantes carinam primitias
|
|
commeatus libant mei sacerdotes. Id sacrum nec sol-
|
|
licita nec profana mente debebis opperiri.
|
|
Nam
|
6.1
|
meo monitu sacerdos in ipso procinctu pompae ro-
|
|
seam manu dextera sistro cohaerentem gestabit coro-
|
|
nam. Incunctanter ergo dimotis turbulis alacer con-
|
|
tinare pompam mea uolentia fretus et de proximo cle-
|
5
|
menter uelut manum sacerdotis osculabundus rosis
|
|
decerptis pessimae mihique iam dudum detestabilis
|
|
beluae istius corio te protinus exue. Nec quicquam
|
|
rerum mearum reformides ut arduum. Nam hoc
|
|
eodem momento, quo tibi uenio, simul et ibi praesens,
|
10
|
quae sunt sequentia, sacerdoti meo per quietem fa-
|
|
cienda praecipio. Meo iussu tibi constricti comitatus
|
|
decedent populi, nec inter hilares caerimonias et
|
|
festiua spectacula quisquam deformem istam quam
|
|
geris faciem perhorrescet uel figuram tuam repente
|
15
|
mutatam sequius interpretatus aliquis maligne cri-
|
|
minabitur.
|
|
Plane memineris et penita mente conditum sem-
|
|
per tenebis mihi reliqua uitae tuae curricula adusque
|
|
terminos ultimi spiritus uadata. Nec iniurium, cuius
|
20
|
beneficio redieris ad homines, ei totum debere, quod
|
|
uiues. Viues autem beatus, uiues in mea tutela glo-
|
|
riosus, et cum spatium saeculi tui permensus ad in-
|
|
feros demearis, ibi quoque in ipso subterraneo semi-
|
|
rutundo me, quam uides, Acherontis tenebris inter-
|
25
|
lucentem Stygiisque penetralibus regnantem, campos
|
|
Elysios incolens ipse, tibi propitiam frequens adora-
|
|
bis. Quodsi sedulis obsequiis et religiosis ministeriis
|
|
et tenacibus castimoniis numen nostrum promerueris,
|
|
scies ultra statuta fato tuo spatia uitam quoque tibi
|
30
|
prorogare mihi tantum licere'.
|
|
Sic oraculi uenerabilis fine prolato numen
|
7.1
|
inuictum in se recessit. Nec mora, cum somno pro-
|
|
tinus absolutus pauore et gaudio ac dein sudore nimio
|
|
permixtus exurgo summeque miratus deae potentis
|
|
tam claram praesentiam, marino rore respersus
|
5
|
magnisque imperiis eius intentus monitionis ordinem
|
|
recolebam. Nec mora, cum noctis atrae fugato nu-
|
|
bilo sol exurgit aureus, et ecce discursu religioso ac
|
|
prorsus triumphali turbulae complent totas plateas,
|
|
tantaque hilaritudine praeter peculiarem meam
|
10
|
gestire mihi cuncta uidebantur, ut pecua etiam
|
|
cuiusce modi et totas domos et ipsum diem serena
|
|
facie gaudere sentirem. Nam et pruinam pridianam
|
|
dies apricus ac placidus repente fuerat insecutus, ut
|
|
canorae etiam auiculae prolectatae uerno uapore
|
15
|
concentus suaues adsonarent, matrem siderum, paren-
|
|
tem temporum orbisque totius dominam blando mul-
|
|
centes adfamine. Quid quod arbores etiam, quae
|
|
pomifera subole fecundae quaeque earum tantum
|
|
umbra contentae steriles, austrinis laxatae flatibus,
|
20
|
germine foliorum renidentes, clementi motu brachio-
|
|
rum dulces strepitus obsibilabant, magnoque procel-
|
|
larum sedato fragore ac turbido fluctuum tumore
|
|
posito mare quietas adluuies temperabat, caelum au-
|
|
tem nubilosa caligine disiecta nudo sudoque luminis
|
25
|
proprii splendore candebat.
|
|
Ecce pompae magnae paulatim praecedunt
|
8.1
|
anteludia uotiuis cuiusque studiis exornata pulcher-
|
|
rume. Hic incinctus balteo militem gerebat, illum
|
|
succinctum chlamide crepides et uenabula uenatorem
|
|
fecerant, alius soccis obauratis inductus serica ueste
|
5
|
mundoque pretioso et adtextis capite crinibus incessu
|
|
perfluo feminam mentiebatur. Porro alium ocreis,
|
|
scuto, galea ferroque insignem e ludo putares gladia-
|
|
torio procedere. Nec ille deerat, qui magistratum
|
|
fascibus purpuraque luderet, nec qui pallio baculoque
|
10
|
et baxeis et hircino barbitio philosophum fingeret,
|
|
nec qui diuersis harundinibus alter aucupem cum
|
|
uisco, alter piscatorem cum hamis induceret. Vidi et
|
|
ursam mansuem <quae> cultu matronali sella ueheba-
|
|
tur, et simiam pilleo textili crocotisque Phrygiis Ca-
|
15
|
tamiti pastoris specie aureum gestantem poculum et
|
|
asinum pinnis adglutinatis adambulantem cuidam
|
|
seni debili, ut illum quidem Bellerophontem, hunc au-
|
|
tem diceres Pegasum, tamen rideres utrumque.
|
|
Inter has oblectationes ludicras popularium,
|
9.1
|
quae passim uagabantur, iam sospitatricis deae pecu-
|
|
liaris pompa moliebatur. Mulieres candido splen-
|
|
dentes amicimine, uario laetantes gestamine, uerno
|
|
florentes coronamine, quae de gremio per uiam, qua
|
5
|
sacer incedebat comitatus, solum sternebant floscu-
|
|
lis, aliae, quae nitentibus speculis pone tergum reuer-
|
|
sis uenienti deae obuium commonstrarent obse-
|
|
quium et quae pectines eburnos ferentes gestu bra-
|
|
chiorum flexuque digitorum ornatum atque ob-
|
10
|
pexum crinium regalium fingerent, illae etiam, quae
|
|
ceteris unguentis et geniali balsamo guttatim excusso
|
|
conspargebant plateas; magnus praeterea sexus
|
|
utriusque numerus lucernis, taedis, cereis et alio
|
|
genere facticii luminis siderum caelestium stirpem
|
15
|
propitiantes. Symphoniae dehinc suaues, fistulae
|
|
tibiaeque modulis dulcissimis personabant. Eas
|
|
amoenus lectissimae iuuentutis ueste niuea et cata-
|
|
clista praenitens sequebatur chorus, carmen uenus-
|
|
tum iterantes, quod Camenarum fauore sollers poeta
|
20
|
modulatus edixerat, quod argumentum referebat in-
|
|
terim maiorum antecantamenta uotorum. Ibant et
|
|
dicati magno Sarapi tibicines, qui per oblicum cala-
|
|
mum, ad aurem porrectum dexteram, familiarem
|
|
templi deique modulum frequentabant, et plerique,
|
25
|
qui facilem sacris uiam dari praedicarent.
|
|
Tunc influunt turbae sacris diuinis initiatae,
|
10.1
|
uiri feminaeque omnis dignitatis et omnis aetatis,
|
|
linteae uestis candore puro luminosi, illae limpido
|
|
tegmine crines madidos obuolutae, hi capillum derasi
|
|
funditus uerticem praenitentes, magnae religionis
|
5
|
terrena sidera, aereis et argenteis immo uero aureis
|
|
etiam sistris argutum tinnitum constrepentes, et
|
|
antistites sacrorum proceres illi, qui candido lintea-
|
|
mine cinctum pectoralem adusque uestigia strictim
|
|
iniecti potentissimorum deum proferebant insignis
|
10
|
exuuias. Quorum primus lucernam claro praemican-
|
|
tem porrigebat lumine non adeo nostris illis consimi-
|
|
lem, quae uespertinas illuminant epulas, sed aureum
|
|
cymbium medio sui patore flammulam suscitans lar-
|
|
giorem. Secundus uestitum quidem similis, sed mani-
|
15
|
bus ambabus gerebat altaria, id est auxilia, quibus
|
|
nomen dedit proprium deae summatis auxiliaris
|
|
prouidentia. Ibat tertius attollens palmam auro sub-
|
|
tiliter foliatam nec non Mercuriale etiam caduceum.
|
|
Quartus aequitatis ostendebat indicium deformatam
|
20
|
manum sinistram porrecta palmula, quae genuina
|
|
pigritia, nulla calliditate nulla sollertia praedita,
|
|
uidebatur aequitati magis aptior quam dextera;
|
|
idem gerebat et aureum uasculum in modum papil-
|
|
lae rutundatum, de quo lacte libabat. Quintus au-
|
25
|
ream uannum aureis congestam ramulis, sextus fere-
|
|
bat amphoram.
|
|
Nec mora, cum dei dignati pedibus humanis
|
11.1
|
incedere prodeunt; hic horrendus ille superum com-
|
|
meator et inferum, nunc atra, nunc aurea facie subli-
|
|
mis, attollens canis ceruices arduas, Anubis, laeua
|
|
caduceum gerens, dextera palmam uirentem qua-
|
5
|
tiens. Huius uestigium continuum sequebatur bos
|
|
in erectum leuata statum, bos, omniparentis deae
|
|
fecundum simulacrum, quod residens umeris suis pro-
|
|
ferebat unus e ministerio beato gressu gestuosus.
|
|
Ferebatur ab alio cista secretorum capax penitus
|
10
|
celans operta magnificae religionis. Gerebat alius
|
|
felici suo gremio summi numinis uenerandam effi-
|
|
giem, non pecoris, non auis, non ferae ac ne hominis
|
|
quidem ipsius consimilem, sed sollerti repertu etiam
|
|
ipsa nouitate reuerendam, altioris utcumque et
|
15
|
magno silentio tegendae religionis argumentum ineffa-
|
|
bile, sed ad istum plane modum fulgente auro figu-
|
|
ratum: urnula faberrime cauata, fundo quam ru-
|
|
tundo, miris extrinsecus simulacris Aegyptiorum
|
|
effigiata; eius orificium non altiuscule leuatum in
|
20
|
canalem porrectum longo riuulo prominebat, ex alia
|
|
uero parte multum recedens spatiosa dilatione
|
|
adhaerebat ansa, quam contorto nodulo supersede-
|
|
bat aspis squameae ceruicis striato tumore sublimis.
|
|
Et ecce praesentissimi numinis promissa no-
|
12.1
|
bis accedunt beneficia et fata salutemque ipsam
|
|
meam gerens sacerdos adpropinquat, ad ipsum prae-
|
|
scriptum diuinae promissionis ornatum dextera pro-
|
|
ferens sistrum deae, mihi coronam—et hercules co-
|
5
|
ronam consequenter, quod tot ac tantis exanclatis
|
|
laboribus, tot emensis periculis deae maximae proui-
|
|
dentia adluctantem mihi saeuissime Fortunam supe-
|
|
rarem. Nec tamen gaudio subitario commotus incle-
|
|
menti me cursu proripui, uerens scilicet ne repentino
|
10
|
quadripedis impetu religionis quietus turbaretur ordo,
|
|
sed placido ac prorsus humano gradu cunctabundus
|
|
paulatim obliquato corpore, sane diuinitus dece-
|
|
dente populo, sensim inrepo.
|
|
At sacerdos, ut reapse cognoscere potui,
|
13.1
|
nocturni commonefactus oraculi miratusque con-
|
|
gruentiam mandati muneris, confestim restitit et
|
|
ultro porrecta dextera ob os ipsum meum coronam
|
|
exhibuit. Tunc ego trepidans, adsiduo pulsu micanti
|
5
|
corde, coronam, quae rosis amoenis intexta fulgura-
|
|
bat, auido ore susceptam cupidus promissi deuoraui.
|
|
Nec me fefellit caeleste promissum: protinus mihi
|
|
delabitur deformis et ferina facies. Ac primo quidem
|
|
squalens pilus defluit, ac dehinc cutis crassa tenua-
|
10
|
tur, uenter obesus residet, pedum plantae per ungulas
|
|
in digitos exeunt, manus non iam pedes sunt, sed in
|
|
erecta porriguntur officia, ceruix procera cohibetur,
|
|
os et caput rutundatur, aures enormes repetunt pris-
|
|
tinam paruitatem, dentes saxei redeunt ad huma-
|
15
|
nam minutiem, et, quae me potissimum cruciabat
|
|
ante, cauda nusquam! Populi mirantur, religiosi
|
|
uenerantur tam euidentem maximi numinis poten-
|
|
tiam et consimilem nocturnis imaginibus magnificen-
|
|
tiam et facilitatem reformationis claraque et consona
|
20
|
uoce, caelo manus adtendentes, testantur tam in-
|
|
lustre deae beneficium.
|
|
At ego stupore nimio defixus tacitus haere-
|
14.1
|
bam, animo meo tam repentinum tamque magnum
|
|
non capiente gaudium, quid potissimum praefarer
|
|
primarium, unde nouae uocis exordium caperem, quo
|
|
sermone nunc renata lingua felicius auspicarer, qui-
|
5
|
bus quantisque uerbis tantae deae gratias agerem.
|
|
Sed sacerdos utcumque diuino monitu cognitis ab
|
|
origine cunctis cladibus meis, quanquam et ipse insi-
|
|
gni permotus miraculo, nutu significato prius prae-
|
|
cipit tegendo mihi linteam dari laciniam; nam me
|
10
|
cum primum nefasto tegmine despoliauerat asinus,
|
|
compressis in artum feminibus et superstrictis accu-
|
|
rate manibus, quantum nudo licebat, uelamento me
|
|
naturali probe muniueram. Tunc e cohorte religionis
|
|
unus inpigre superiorem exutus tunicam supertexit
|
15
|
me celerrume. Quo facto sacerdos uultu geniali et
|
|
hercules inhumano in aspectum meum attonitus sic
|
|
effatur:
|
|
'Multis et uariis exanclatis laboribus ma-
|
15.1
|
gnisque Fortunae tempestatibus et maximis actus
|
|
procellis ad portum Quietis et aram Misericordiae
|
|
tandem, Luci, uenisti. Nec tibi natales ac ne dignitas
|
|
quidem, uel ipsa, qua flores, usquam doctrina profuit,
|
5
|
sed lubrico uirentis aetatulae ad seruiles delapsus
|
|
uoluptates curiositatis inprosperae sinistrum prae-
|
|
mium reportasti. Sed utcumque Fortunae caecitas,
|
|
dum te pessimis periculis discruciat, ad religiosam
|
|
istam beatitudinem inprouida produxit malitia. Eat
|
10
|
nunc et summo furore saeuiat et crudelitati suae ma-
|
|
teriem quaerat aliam; nam in eos, quorum sibi uitas
|
|
<in> seruitium deae nostrae maiestas uindicauit, non
|
|
habet locum casus infestus. Quid latrones, quid ferae,
|
|
quid seruitium, quid asperrimorum itinerum am-
|
15
|
bages reciprocae, quid metus mortis cotidianae nefa-
|
|
riae Fortunae profuit? In tutelam iam receptus es
|
|
Fortunae, sed uidentis, quae suae lucis splendore
|
|
ceteros etiam deos illuminat. Sume iam uultum lae-
|
|
tiorem candido isto habitu tuo congruentem, comitare
|
20
|
pompam deae sospitatricis inouanti gradu. Videant
|
|
inreligiosi, uideant et errorem suum recognoscant: en
|
|
ecce pristinis aerumnis absolutus Isidis magnae
|
|
prouidentia gaudens Lucius de sua Fortuna trium-
|
|
phat. Quo tamen tutior sis atque munitior, da no-
|
25
|
men sanctae huic militiae, cuius non olim sacramento
|
|
etiam rogabaris, teque iam nunc obsequio religionis
|
|
nostrae dedica et ministerii iugum subi uoluntarium.
|
|
Nam cum coeperis deae seruire, tunc magis senties
|
|
fructum tuae libertatis.'
|
30
|
Ad istum modum uaticinatus sacerdos egre-
|
16.1
|
gius fatigatos anhelitus trahens conticuit. Exin per-
|
|
mixtus agmini religioso procedens comitabar sacra-
|
|
rium totae ciuitati notus ac conspicuus, digitis homi-
|
|
num nutibusque notabilis. Omnes in me populi fabu-
|
5
|
labantur: 'Hunc omnipotentis hodie deae numen au-
|
|
gustum reformauit ad homines. Felix hercules et ter
|
|
beatus, qui uitae scilicet praecedentis innocentia
|
|
fideque meruerit tam praeclarum de caelo patroci-
|
|
nium ut renatus quodam modo statim sacrorum ob-
|
10
|
sequio desponderetur.'
|
|
Inter haec et festorum uotorum tumultum paula-
|
|
tim progressi iam ripam maris proximamus atque ad
|
|
ipsum illum locum quo pridie meus stabulauerat asi-
|
|
nus peruenimus. Ibi deum simulacris rite dispositis
|
15
|
nauem faberrime factam picturis miris Aegyptiorum
|
|
circumsecus uariegatam summus sacerdos taeda lucida
|
|
et ouo et sulpure, sollemnissimas preces de casto prae-
|
|
fatus ore, quam purissime purificatam deae nuncu-
|
|
pauit dedicauitque. Huius felicis aluei nitens car-
|
20
|
basus litteras [uotum] <auro> intextas progerebat: eae
|
|
litterae uotum instaurabant de noui commeatus pro-
|
|
spera nauigatione. Iam malus insurgit pinus rutunda,
|
|
splendore sublimis, insigni carchesio conspicua, et
|
|
puppis intorta chenisco, bracteis aureis uestita fulge-
|
25
|
bat omnisque prorsus carina citro limpido perpolita
|
|
florebat. Tunc cuncti populi tam religiosi quam pro-
|
|
fani uannos onustas aromatis et huiusce modi sup-
|
|
pliciis certatim congerunt et insuper fluctus libant
|
|
intritum lacte confectum, donec muneribus largis et
|
30
|
deuotionibus faustis completa nauis, absoluta stro-
|
|
phiis ancoralibus, peculiari serenoque flatu pelago
|
|
redderetur. Quae postquam cursus spatio prospec-
|
|
tum sui nobis incertat, sacrorum geruli sumtis rur-
|
|
sum quae quisque detulerant, alacres ad fanum redi-
|
35
|
tum capessunt simili structu pompae decori.
|
|
At cum ad ipsum iam templum peruenimus,
|
17.1
|
sacerdos maximus quique diuinas effigies progerebant
|
|
et qui uenerandis penetralibus pridem fuerant ini-
|
|
tiati intra cubiculum deae recepti disponunt rite si-
|
|
mulacra spirantia. Tunc ex his unus, quem cuncti
|
5
|
grammatea dicebant, pro foribus assistens coetu
|
|
pastophorum—quod sacrosancti collegii nomen est
|
|
—uelut in contionem uocato indidem de sublimi
|
|
suggestu de libro de litteris fausta uota praefatus
|
|
principi magno senatuique et equiti totoque Romano
|
10
|
populo, nauticis nauibusque quae sub imperio mundi
|
|
nostratis reguntur, renuntiat sermone rituque Grae-
|
|
ciensi πλοιαφέσια. Quam uocem feliciter cunctis eue-
|
|
nire signauit populi clamor insecutus. Exin gaudio
|
|
delibuti populares thallos uerbenas corollas ferentes
|
15
|
exosculatis uestigiis deae, quae gradibus haerebat
|
|
argento formata, ad suos discedunt lares. Nec tamen
|
|
me sinebat animus ungue latius indidem digredi, sed
|
|
intentus <in praesentis> deae specimen pristinos casus
|
|
meos recordabar.
|
20
|
Nec tamen Fama uolucris pigra pinnarum
|
18.1
|
tarditate cessauerat, sed protinus in patria deae
|
|
prouidentis adorabile beneficium meamque ipsius
|
|
fortunam memorabilem narrauerat passim. Confes-
|
|
tim denique familiares ac uernulae quique mihi
|
5
|
proximo nexu sanguinis cohaerebant, luctu depo-
|
|
sito, quem de meae mortis falso nuntio susceperant,
|
|
repentino laetati gaudio uarie quisque munerabundi
|
|
ad meum festinant ilico diurnum reducemque ab
|
|
inferis conspectum. Quorum desperata ipse etiam
|
10
|
facie recreatus oblationes honestas aequi bonique
|
|
facio, quippe cum mihi familiares, quo ad cultum
|
|
sumptumque largiter succederet, deferre prospicue
|
|
curassent.
|
|
Adfatis itaque ex officio singulis narratisque
|
19.1
|
meis propere et pristinis aerumnis et praesentibus
|
|
gaudiis me rursum ad deae gratissimum mihi refero
|
|
conspectum aedibusque conductis intra conseptum
|
|
templi larem temporarium mihi constituo, deae mi-
|
5
|
nisteriis adhuc priuatis adpositus contuberniisque
|
|
sacerdotum indiuiduus et numinis magni cultor inse-
|
|
parabilis. Nec fuit nox una uel quies aliqua uisu deae
|
|
monituque ieiuna, sed crebris imperiis sacris suis me,
|
|
iam dudum destinatum, nunc saltem censebat ini-
|
10
|
tiari. At ego quanquam cupienti uoluntate praeditus
|
|
tamen religiosa formidine retardabar, quod enim
|
|
sedulo percontaueram difficile religionis obsequium
|
|
et castimoniorum abstinentiam satis arduam cauto-
|
|
que circumspectu uitam, quae multis casibus subia-
|
15
|
cet, esse muniendam. Haec identidem mecum repu-
|
|
tans nescio quo modo, quanquam festinans, diffe-
|
|
rebam.
|
|
Nocte quadam plenum gremium suum uisus
|
20.1
|
est mihi summus sacerdos offerre ac requirenti, quid
|
|
utique istud, respondisse partes illas de Thessalia
|
|
mihi missas, seruum etiam meum indidem superue-
|
|
nisse nomine Candidum. Hanc experrectus imaginem
|
5
|
diu diuque apud cogitationes meas reuoluebam, quid
|
|
rei portenderet, praesertim cum nullum unquam ha-
|
|
buisse me seruum isto nomine nuncupatum certus
|
|
essem. Vtut tamen sese praesagium somni porrigeret,
|
|
lucrum certum modis omnibus significari partium
|
10
|
oblatione credebam. Sic anxius et in prouentum pro-
|
|
speriorem attonitus templi matutinas apertiones op-
|
|
periebar. Ac dum, uelis candentibus reductis in
|
|
diuersum, deae uenerabilem conspectum adpreca-
|
|
mur, et per dispositas aras circumiens sacerdos, rem
|
15
|
diuinam procurans supplicamentis sollemnibus, de
|
|
penetrali fontem petitum spondeo libat: rebus iam
|
|
rite consummatis inchoatae lucis salutationibus reli-
|
|
giosi primam nuntiantes horam perstrepunt. Et ecce
|
|
superueniunt Hypata quos ibi reliqueram famulos,
|
20
|
cum me Photis malis incapistrasset erroribus, cognitis
|
|
scilicet fabulis meis, nec non et equum quoque illum
|
|
meum reducentes, quem diuerse distractum notae
|
|
dorsualis agnitione recuperauerant. Quare sollertiam
|
|
somni tum mirabar uel maxime, quod praeter con-
|
25
|
gruentiam lucrosae pollicitationis argumento serui
|
|
Candidi equum mihi reddidisset colore candidum.
|
|
Quo facto idem sollicitius sedulum colendi
|
21.1
|
frequentabam ministerium, spe futura beneficiis
|
|
praesentibus pignerata. Nec minus in dies mihi ma-
|
|
gis magisque accipiendorum sacrorum cupido glisce-
|
|
bat, summisque precibus primarium sacerdotem sae-
|
5
|
pissime conueneram petens ut me noctis sacratae tan-
|
|
dem arcanis initiaret. At ille, uir alioquin grauis et
|
|
sobriae religionis obseruatione famosus, clementer ac
|
|
comiter et ut solent parentes inmaturis liberorum
|
|
desideriis modificari, meam differens instantiam, spei
|
10
|
melioris solaciis alioquin anxium mihi permulcebat
|
|
animum: nam et diem, quo quisque possit initiari,
|
|
deae nutu demonstrari et sacerdotem, qui sacra de-
|
|
beat ministrare, eiusdem prouidentia deligi, sump-
|
|
tus etiam caerimoniis necessarios simili praecepto
|
15
|
destinari. Quae cuncta nos quoque obseruabili pa-
|
|
tientia sustinere censebat, quippe cum auiditati con-
|
|
tumaciaeque summe cauere et utramque culpam
|
|
uitare ac neque uocatus morari nec non iussus festi-
|
|
nare deberem; nec tamen esse quemquam de suo
|
20
|
numero tam perditae mentis uel immo destinatae
|
|
mortis, qui, non sibi quoque seorsum iubente domina,
|
|
temerarium atque sacrilegum audeat ministerium sub-
|
|
ire noxamque letalem contrahere; nam et inferum
|
|
claustra et salutis tutelam in deae manu posita,
|
25
|
ipsamque traditionem ad instar uoluntariae mortis
|
|
et precariae salutis celebrari, quippe cum transactis
|
|
uitae temporibus iam in ipso finitae lucis limine con-
|
|
stitutos, quis tamen tuto possint magna religionis
|
|
committi silentia, numen deae soleat elicere et sua
|
30
|
prouidentia quodam modo renatos ad nouae reponere
|
|
rursus salutis curricula; ergo igitur me quoque opor-
|
|
tere caeleste sustinere praeceptum, quanquam per-
|
|
spicua euidentique magni numinis dignatione iam du-
|
|
dum felici ministerio nuncupatum destinatumque;
|
35
|
nec secus quam cultores ceteri cibis profanis ac nefa-
|
|
riis iam nunc temperarem, quo rectius ad arcana pu-
|
|
rissimae religionis secreta peruaderem.
|
|
Dixerat sacerdos, nec inpatientia corrum-
|
22.1
|
pebatur obsequium meum, sed intentus miti quiete
|
|
et probabili taciturnitate sedulum quot dies obibam
|
|
culturae sacrorum ministerium. Nec me fefellit uel
|
|
longi temporis prolatione cruciauit deae potentis
|
5
|
benignitas salutaris, sed noctis obscurae non obscuris
|
|
imperiis euidenter monuit aduenisse diem mihi sem-
|
|
per optabilem, quo me maxumi uoti compotiret,
|
|
quantoque sumptu deberem procurare supplicamen-
|
|
tis, ipsumque Mithram illum suum sacerdotem prae-
|
10
|
cipuum diuino quodam stellarum consortio, ut aiebat,
|
|
mihi coniunctum sacrorum ministrum decernit.
|
|
Quis et ceteris beniuolis praeceptis summatis
|
|
deae recreatus animi necdum satis luce lucida, dis-
|
|
cussa quiete, protinus ad receptaculum sacerdotis
|
15
|
contendo atque eum cubiculo suo commodum prod-
|
|
euntem continatus saluto. Solito constantius desti-
|
|
naueram iam uelut debitum sacris obsequium flagi-
|
|
tare. At ille statim ut me conspexit, prior: 'O' inquit
|
|
'Luci, te felicem, te beatum, quem propitia uoluntate
|
20
|
numen augustum tantopere dignatur'; et 'Quid' in-
|
|
quit 'iam nunc stas otiosus teque ipsum demoraris?
|
|
Adest tibi dies uotis adsiduis exoptatus, quo deae
|
|
multinominis diuinis imperiis per istas meas manus
|
|
piissimis sacrorum arcanis insinueris.' Et iniecta
|
25
|
dextera senex comissimus ducit me protinus ad ipsas
|
|
fores aedis amplissimae rituque sollemni apertionis
|
|
celebrato ministerio ac matutino peracto sacrificio
|
|
de opertis adyti profert quosdam libros litteris igno-
|
|
rabilibus praenotatos, partim figuris cuiusce modi ani-
|
30
|
malium concepti sermonis compendiosa uerba sug-
|
|
gerentes, partim nodosis et in modum rotae tortuosis
|
|
capreolatimque condensis apicibus a curiositate pro-
|
|
fanorum lectione munita. Indidem mihi praedicat,
|
|
quae forent ad usum teletae necessario praeparanda.
|
35
|
Ea protinus nauiter et aliquanto liberalius
|
23.1
|
partim ipse, partim per meos socios coemenda pro-
|
|
curo. Iamque tempore, ut aiebat sacerdos, id postu-
|
|
lante stipatum me religiosa cohorte deducit ad proxi-
|
|
mas balneas et prius sueto lauacro traditum, praefa-
|
5
|
tus deum ueniam, purissime circumrorans abluit,
|
|
rursumque ad templum reductum, iam duabus diei
|
|
partibus transactis, ante ipsa deae uestigia constituit
|
|
secretoque mandatis quibusdam, quae uoce meliora
|
|
sunt, illud plane cunctis arbitris praecipit, decem con-
|
10
|
tinuis illis diebus cibariam uoluptatem cohercerem
|
|
neque ullum animal essem et inuinius essem. Quis
|
|
uenerabili continentia rite seruatis, iam dies aderat
|
|
diuino destinatus uadimonio, et sol curuatus intra-
|
|
hebat uesperam. Tum ecce confluunt undique tur-
|
15
|
bae sacrorum ritu uetusto uariis quisque me mune-
|
|
ribus honorantes. Tunc semotis procul profanis om-
|
|
nibus linteo rudique me contectum amicimine ar-
|
|
repta manu sacerdos deducit ad ipsius sacrarii pene-
|
|
tralia.
|
20
|
Quaeras forsitan satis anxie, studiose lector, quid
|
|
deinde dictum, quid factum; dicerem, si dicere lice-
|
|
ret, cognosceres, si liceret audire. Sed parem noxam
|
|
contraherent et aures et lingua, <ista impiae loquaci-
|
|
tatis,> illae temerariae curiositatis. Nec te tamen desi-
|
25
|
derio forsitan religioso suspensum angore diutino
|
|
cruciabo. Igitur audi, sed crede, quae uera sunt.
|
|
Accessi confinium mortis et calcato Proserpinae li-
|
|
mine per omnia uectus elementa remeaui, nocte media
|
|
uidi solem candido coruscantem lumine, deos inferos
|
30
|
et deos superos accessi coram et adoraui de proxumo.
|
|
Ecce tibi rettuli, quae, quamuis audita, ignores ta-
|
|
men necesse est. Ergo quod solum potest sine piaculo
|
|
ad profanorum intellegentias enuntiari, referam.
|
|
Mane factum est, et perfectis sollemnibus
|
24.1
|
processi duodecim sacratus stolis, habitu quidem reli-
|
|
gioso satis, sed effari de eo nullo uinculo prohibeor,
|
|
quippe quod tunc temporis uidere praesentes plu-
|
|
rimi. Namque in ipso aedis sacrae meditullio ante
|
5
|
deae simulacrum constitutum tribunal ligneum iussus
|
|
superstiti byssina quidem sed floride depicta ueste
|
|
conspicuus. Et umeris dependebat pone tergum talo-
|
|
rum tenus pretiosa chlamida. Quaqua tamen uiseres,
|
|
colore uario circumnotatis insignibar animalibus;
|
10
|
hinc dracones Indici, inde grypes Hyperborei, quos
|
|
in speciem pinnatae alitis generat mundus alter.
|
|
Hanc Olympiacam stolam sacrati nuncupant. At
|
|
manu dextera gerebam flammis adultam facem et ca-
|
|
put decore corona cinxerat palmae candidae foliis in
|
15
|
modum radiorum prosistentibus. Sic ad instar Solis
|
|
exornato me et in uicem simulacri constituto, repente
|
|
uelis reductis, in aspectum populus errabat. Exhinc
|
|
festissimum celebraui natalem sacrorum, et suaues
|
|
epulae et faceta conuiuia. Dies etiam tertius pari
|
20
|
caerimoniarum ritu celebratus et ientaculum religio-
|
|
sum et teletae legitima consummatio.
|
|
Paucis dehinc ibidem commoratus diebus inexpli-
|
|
cabili uoluptate simulacri diuini perfruebar, inremu-
|
|
nerabili quippe beneficio pigneratus. Sed tandem
|
25
|
deae monitu, licet non plene, tamen pro meo modulo
|
|
supplicue gratis persolutis, tardam satis domuitionem
|
|
comparo, uix equidem abruptis ardentissimi desi-
|
|
derii retinaculis. Prouolutus denique ante conspec-
|
|
tum deae et facie mea diu detersis uestigiis eius, lacri-
|
30
|
mis obortis, singultu crebro sermonem interficiens et
|
|
uerba deuorans aio:
|
|
'Tu quidem, sancta et humani generis sospi-
|
25.1
|
tatrix perpetua, semper fouendis mortalibus munifica,
|
|
dulcem matris adfectionem miserorum casibus tri-
|
|
buis. Nec dies nec quies ulla ac ne momentum qui-
|
|
dem tenue tuis transcurrit beneficiis otiosum, quin
|
5
|
mari terraque protegas homines et depulsis uitae pro-
|
|
cellis salutarem porrigas dexteram, qua fatorum etiam
|
|
inextricabiliter contorta retractas licia et Fortunae
|
|
tempestates mitigas et stellarum noxios meatus co-
|
|
hibes. Te superi colunt, obseruant inferi, tu rotas
|
10
|
orbem, luminas solem, regis mundum, calcas Tarta-
|
|
rum. Tibi respondent sidera, redeunt tempora, gau-
|
|
dent numina, seruiunt elementa. Tuo nutu spirant
|
|
flamina, nutriunt nubila, germinant semina, crescunt
|
|
germina. Tuam maiestatem perhorrescunt aues caelo
|
15
|
meantes, ferae montibus errantes, serpentes solo la-
|
|
tentes, beluae ponto natantes. At ego referendis lau-
|
|
dibus tuis exilis ingenio et adhibendis sacrificiis te-
|
|
nuis patrimonio; nec mihi uocis ubertas ad dicenda,
|
|
quae de tua maiestate sentio, sufficit nec ora mille
|
20
|
linguaeque totidem uel indefessi sermonis aeterna
|
|
series. Ergo quod solum potest religiosus quidem,
|
|
sed pauper alioquin, efficere curabo: diuinos tuos
|
|
uultus numenque sanctissimum intra pectoris mei
|
|
secreta conditum perpetuo custodiens imaginabor.'
|
25
|
Ad istum modum deprecato summo numine com-
|
|
plexus Mithram sacerdotem et meum iam parentem
|
|
colloque eius multis osculis inhaerens ueniam postu-
|
|
labam, quod eum condigne tantis beneficiis munerari
|
|
nequirem.
|
30
|
Diu denique gratiarum gerenda-
|
26.1
|
rum sermone prolixo commoratus, tandem digredior
|
|
et recta patrium larem reuisurus meum post aliquam
|
|
multum temporis contendo paucisque post diebus
|
|
deae potentis instinctu raptim constrictis sarcinulis,
|
5
|
naue conscensa, Romam uersus profectionem dirigo,
|
|
tutusque prosperitate uentorum ferentium Augusti
|
|
portum celerrime <peruenio> ac dehinc carpento per-
|
|
uolaui, uesperaque, quam dies insequebatur Iduum
|
|
Decembrium, sacrosanctam istam ciuitatem accedo.
|
10
|
Nec ullum tam praecipuum mihi exinde studium fuit
|
|
quam cotidie supplicare summo numini reginae Isidis,
|
|
quae de templi situ sumpto nomine Campensis
|
|
summa cum ueneratione propitiatur. Eram cultor
|
|
denique adsiduus, fani quidem aduena, religionis au-
|
15
|
tem indigena.
|
|
Ecce transcurso signifero circulo Sol magnus an-
|
|
num compleuerat, et quietem meam rursus interpel-
|
|
lat numinis benefici cura peruigilis et rursus teletae,
|
|
rursus sacrorum commonet. Mirabar, quid rei temp-
|
20
|
taret, quid pronuntiaret futurum; quidni? <qui> ple-
|
|
nissime iam dudum uidebar initiatus.
|
|
Ac
|
27.1
|
dum religiosum scrupulum partim apud meum sen-
|
|
sum disputo, partim sacratorum consiliis examino,
|
|
nouum mirumque plane comperior: deae quidem me
|
|
tantum sacris inbutum, at magni dei deumque
|
5
|
summi parentis inuicti Osiris necdum sacris inlustra-
|
|
tum; quanquam enim conexa, immo uero unita
|
|
ratio numinis religionisque esset, tamen teletae discri-
|
|
men interesse maximum; prohinc me quoque peti
|
|
magno etiam deo famulum sentire deberem.
|
10
|
Nec diu res in ambiguo stetit. Nam proxuma nocte
|
|
uidi quendam de sacratis linteis iniectum, qui thyrsos
|
|
et hederas et tacenda quaedam gerens ad ipsos meos
|
|
lares collocaret et occupato sedili meo religionis am-
|
|
plae denuntiaret epulas. Is ut agnitionem mihi sci-
|
15
|
licet certo aliquo sui signo subministraret, sinistri
|
|
pedis talo paululum reflexo cunctabundo clementer
|
|
incedebat uestigio. Sublata est ergo post tam mani-
|
|
festam deum uoluntatem ambiguitatis tota caligo et
|
|
ilico deae matutinis perfectis salutationibus summo
|
20
|
studio percontabar singulos, ecqui uestigium similis
|
|
ut somnium. Nec fides afuit. Nam de pastophoris
|
|
unum conspexi statim praeter indicium pedis cetero
|
|
etiam statu atque habitu examussim nocturnae ima-
|
|
gini congruentem, quem Asinium Marcellum uocitari
|
25
|
cognoui postea, reformationis meae <minime> alienum
|
|
nomen. Nec moratus, conueni protinus eum sane nec
|
|
ipsum futuri sermonis ignarum, quippe iam dudum
|
|
consimili praecepto sacrorum ministrandorum com-
|
|
monefactum. Nam sibi uisus est quiete proxima,
|
30
|
dum magno deo coronas exaptat, * * * et de eius ore,
|
|
quo singulorum fata dictat, audisse mitti sibi Madau-
|
|
rensem, sed admodum pauperem, cui statim sua sacra
|
|
deberet ministrare; nam et illi studiorum gloriam et
|
|
ipsi grande compendium sua comparari prouidentia.
|
35
|
Ad istum modum desponsus sacris sump-
|
28.1
|
tuum tenuitate contra uotum meum retardabar. Nam
|
|
et uiriculas patrimonii peregrinationis adtriuerant
|
|
impensae et erogationes urbicae pristinis illis prouin-
|
|
cialibus antistabant plurimum. Ergo duritia pauper-
|
5
|
tatis intercedente, quod ait uetus prouerbium, inter
|
|
sacrum ego et saxum positus cruciabar, nec setius ta-
|
|
men identidem numinis premebar instantia. Iamque
|
|
saepicule non sine magna turbatione stimulatus,
|
|
postremo iussus, ueste ipsa mea quamuis paruula
|
10
|
distracta, sufficientem conrasi summulam. Et id
|
|
ipsum praeceptum fuerat specialiter: 'An tu' inquit
|
|
'si quam rem uoluptati struendae moliris, laciniis tuis
|
|
nequaquam parceres: nunc tantas caerimonias adi-
|
|
turus impaenitendae te pauperiei cunctaris commit-
|
15
|
tere?'
|
|
Ergo igitur cunctis adfatim praeparatis, decem
|
|
rursus diebus inanimis contentus cibis, insuper etiam
|
|
deraso capite, principalis dei nocturnis orgiis inlustra-
|
|
tus, plena iam fiducia germanae religionis obsequium
|
20
|
diuinum frequentabam. Quae res summum peregri-
|
|
nationi meae tribuebat solacium nec minus etiam
|
|
uictum uberiorem subministrabat, quidni? spiritu
|
|
fauentis Euentus quaesticulo forensi nutrito per patro-
|
|
cinia sermonis Romani.
|
25
|
Et ecce post pauculum tempus inopinatis
|
29.1
|
et usquequaque mirificis imperiis deum rursus inter-
|
|
pellor et cogor tertiam quoque teletam sustinere. Nec
|
|
leui cura sollicitus, sed oppido suspensus animi me-
|
|
cum ipse cogitationes exercitius agitabam, quorsus
|
5
|
noua haec et inaudita se caelestium porrigeret inten-
|
|
tio, quid subsiciuum, quamuis iteratae iam, traditioni
|
|
remansisset: 'Nimirum perperam uel minus plene
|
|
consuluerunt in me sacerdos uterque'; et hercules
|
|
iam de fide quoque eorum opinari coeptabam sequius.
|
10
|
Quo me cogitationis aestu fluctuantem ad instar in-
|
|
saniae percitum sic instruxit nocturna diuinatione cle-
|
|
mens imago:
|
|
'Nihil est' inquit 'quod numerosa serie religionis,
|
|
quasi quicquam sit prius omissum, terreare. Quin ad-
|
15
|
sidua ista numinum dignatione laetus capesse gau-
|
|
dium et potius exulta ter futurus, quod alii uel semel
|
|
uix conceditur, teque de isto numero merito prae-
|
|
sume semper beatum. Ceterum futura tibi sacrorum
|
|
traditio pernecessaria est, si tecum nunc saltem repu-
|
20
|
taueris exuuias deae, quas in prouincia sumpsisti, in
|
|
eodem fano depositas perseuerare nec te Romae die-
|
|
bus sollemnibus uel supplicare iis uel, cum praecep-
|
|
tum fuerit, felici illo amictu illustrari posse. Quod
|
|
felix itaque ac faustum salutareque tibi sit, animo
|
25
|
gaudiali rursum sacris initiare deis magnis aucto-
|
|
ribus.'
|
|
Hactenus diuini somnii suada maiestas,
|
30.1
|
quod usus foret, pronuntiauit. Nec deinceps postpo-
|
|
sito uel in supinam procrastinationem reiecto negotio,
|
|
statim sacerdoti meo relatis quae uideram, inanimae
|
|
protinus castimoniae iugum subeo et lege perpetua
|
5
|
praescriptis illis decem diebus spontali sobrietate
|
|
multiplicatis instructum teletae comparo largitus,
|
|
<omnibus> ex studio pietatis magis quam mensura
|
|
rerum <mearum> collatis. Nec hercules laborum me
|
|
sumptuumque quidquam tamen paenituit, quidni?
|
10
|
liberali deum prouidentia iam stipendiis forensibus
|
|
bellule fotum. Denique post dies admodum pauculos
|
|
deus deum magnorum potior et potiorum summus et
|
|
summorum maximus et maximorum regnator Osiris
|
|
non in alienam quampiam personam reformatus, sed
|
15
|
coram suo illo uenerando me dignatus adfamine per
|
|
quietem recipere uisus est: quae nunc, incunctanter
|
|
gloriosa in foro redderem patrocinia, nec extimesce-
|
|
rem maleuolorum disseminationes, quas studiorum
|
|
meorum laboriosa doctrina ibidem exciuerat. Ac ne
|
20
|
sacris suis gregi cetero permixtus deseruirem, in col-
|
|
legium me pastophorum suorum immo inter ipsos
|
|
decurionum quinquennales adlegit. Rursus denique
|
|
quaqua raso capillo collegii uetustissimi et sub illis
|
|
Syllae temporibus conditi munia, non obumbrato uel
|
25
|
obtecto caluitio, sed quoquouersus obuio, gaudens
|
|
obibam.
|
|