|
FLORI
|
|
|
Venerunt aliquando rosae. pro veris amoeni
|
75(87R).1
|
|
ingenium! una die<s> ostendit spicula florum,
|
|
|
altera pyramidas nodo maiore tumentes,
|
|
|
tertia iam calathos; totum lux quarta peregit
|
|
|
floris opus. pereunt hodie, nisi mane legantur.
|
5
|
|
FLORI
|
|
|
De qualitate vitae
|
|
|
Bacche, vitium repertor, plenis adsis vitibus:
|
238(245R).1
|
|
effluas dulcem liquorem conparandum nectari,
|
|
|
conditumque fac vetustum, nec malignis venulis
|
|
|
asperum ducat saporem versus usum in alterum.
|
|
|
Omnis mulier intra pectus celat virus pestilens.
|
239(246R).1
|
|
dulce de labris locuntur, corde vivunt noxio.
|
|
|
Sic Apollo, deinde Liber sic videtur ignifer:
|
240(247R).1
|
|
ambo sunt flammis creati prosatique ex ignibus;
|
|
|
ambo de comis calorem, vite et radio conferunt;
|
|
|
noctis hic rumpit tenebras, hic tenebras pectoris.
|
|
|
Quando ponebam novellas arbores mali et piri,
|
241(248R).1
|
|
cortici summae notavi nomen ardoris mei.
|
|
|
nulla fit exinde finis vel quies cupidinis:
|
|
|
crescit arbor, gliscit ardor: ramus implet litteras.
|
|
|
Qui mali sunt, non fuere matris ex alvo mali,
|
242(249R).1
|
|
sed malos faciunt malorum falsa contubernia.
|
|
|
Sperne mores transmarinos, mille habent offucias.
|
243(250R).1
|
|
cive Romano per orbem nemo vivit rectius.
|
|
|
quippe malim unum Catonem quam trecentos Socratas.
|
|
|
Tam malum est habere nummos non habere quam malum est.
|
244(251R).1
|
|
tam malum est audere semper quam malum est semper pudor.
|
|
|
tam malum est tacere multum quam malum est multum loqui.
|
|
|
tam molum est foris amica quam malum est uxor domi.
|
|
|
Nemo non haec vera dicit, nemo non contra facit.
|
245(250.4R).1
|
|
Consules fiunt quotannis et novi proconsules;
|
246(252R).1
|
|
solus aut rex aut poeta non quotannis nascitur.
|
|
