| Magistro meo sal. | |
| Doluisse te inguina cognosco, mi magister, et cum recordor, | 5.34.1.1 |
| quantam vexationem tibi iste dolor adferre soleat, gravissimam | |
| sollicitudinem patior. Sed me levat quod spero illo spatio, quo | |
| perferebatur hoc nuntius, potuisse cedere fomentis et remediis | |
| omnem illam vim doloris. | 5 |
| Nos aestivos calores adhuc experimur, sed cum parvolae | 2.1 |
| nostrae, dixisse liceat, commode valeant, mera salubritate et verna | |
| temperie frui nos existimamus. | |
| Vale mi optime magister. |