XXII
|
|
Sollicitant pavidi dum rhinocerota magistri
|
22.1
|
Seque diu magnae colligit ira ferae,
|
|
Desperabantur promissi proelia Martis;
|
|
Sed tandem rediit cognitus ante furor.
|
|
Namque gravem cornu gemino sic extulit ursum,
|
5
|
Iactat ut inpositas taurus in astra pilas:
|
|
Norica tam certo venabula derigit ictu
|
|
Fortis adhuc teneri dextera Carpophori.
|
|
Ille tulit geminos facili cervice iuvencos,
|
|
Illi cessit atrox bubalus atque vison:
|
10
|
Hunc leo cum fugeret, praeceps in tela cucurrit.
|
|
I nunc et lentas corripe, turba, moras.
|
|