| XXXIX | |
| Cunarum fueras motor, Charideme, mearum | 11.39.1 |
| Et pueri custos adsiduusque comes. | |
| Iam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba | |
| Et queritur labris puncta puella meis; | |
| Sed tibi non crevi: te noster vilicus horret, | 5 |
| Te dispensator, te domus ipsa pavet. | |
| Ludere nec nobis, nec tu permittis amare; | |
| Nil mihi vis et vis cuncta licere tibi. | |
| Corripis, observas, quereris, suspiria ducis, | |
| Et vix a ferulis temperat ira tua. | 10 |
| Si Tyrios sumpsi cultus unxive capillos, | |
| Exclamas 'Numquam fecerat ista pater'; | |
| Et numeras nostros adstricta fronte trientes, | |
| Tamquam de cella sit cadus ille tua. | |
| Desine; non possum libertum ferre Catonem. | 15 |
| Esse virum iam me dicet amica tibi. |