| XXXII | |
| O Iuliarum dedecus Kalendarum, | 12.32.1 |
| Vidi, Vacerra, sarcinas tuas, vidi; | |
| Quas non retentas pensione pro bima | |
| Portabat uxor rufa crinibus septem | |
| Et cum sorore cana mater ingenti. | 5 |
| Furias putavi nocte Ditis emersas. | |
| Has tu priores frigore et fame siccus | |
| Et non recenti pallidus magis buxo | |
| Irus tuorum temporum sequebaris. | |
| Migrare clivom crederes Aricinum. | 10 |
| Ibat tripes grabatus et bipes mensa, | |
| Et cum lucerna corneoque cratere | |
| Matella curto rupta latere meiebat; | |
| Foco virenti suberat amphorae cervix; | |
| Fuisse gerres aut inutiles maenas | 15 |
| Odor inpudicus urcei fatebatur, | |
| Qualis marinae vix sit aura piscinae. | |
| Nec quadra deerat casei Tolosatis, | |
| Quadrima nigri nec corona pulei | |
| Calvaeque restes alioque cepisque, | 20 |
| Nec plena turpi matris olla resina, | |
| Summemmianae qua pilantur uxores | |
| Quid quaeris aedes vilicesque derides, | |
| Habitare gratis, o Vacerra, cum possis? | |
| Haec sarcinarum pompa convenit ponti. | 25 |