| XXIV | |
| Vite nocens rosa stabat moriturus ad aras | 3.24.1 |
| Hircus, Bacche, tuis victima grata focis. | |
| Quem Tuscus mactare deo cum vellet haruspex, | |
| Dixerat agresti forte rudique viro, | |
| Ut cito testiculos et acuta falce secaret, | 5 |
| Taeter ut immundae carnis abiret odor. | |
| Ipse super virides aras luctantia pronus | |
| Dum resecat cultro colla premitque manu, | |
| Ingens iratis apparuit hirnea sacris. | |
| Occupat hanc ferro rusticus atque secat, | 10 |
| Hoc ratus antiquos sacrorum poscere ritus | |
| Talibus et fibris numina prisca coli. | |
| Sic, modo qui Tuscus fueras, nunc Gallus haruspex, | |
| Dum iugulas hircum, factus es ipse caper. |