LX
Cum vocer ad cenam non iam venalis ut ante, 3.60.1
  Cur mihi non eadem, quae tibi, cena datur?
Ostrea tu sumis stagno saturata Lucrino,
  Sugitur inciso mitulus ore mihi:
Sunt tibi boleti, fungos ego sumo suillos: 5
  Res tibi cum rhombost, at mihi cum sparulo:
Aureus inmodicis turtur te clunibus implet,
  Ponitur in cavea mortua pica mihi.
Cur sine te ceno, cum tecum, Pontice, cenem?
  Sportula quod non est, prosit: edamus idem. 10