XXX
|
|
Baiano procul a lacu, monemus,
|
4.30.1
|
Piscator, fuge, ne nocens recedas.
|
|
Sacris piscibus hae natantur undae,
|
|
Qui norunt dominum manumque lambunt
|
|
Illam, qua nihil est in orbe maius.
|
5
|
Quid, quod nomen habent et ad magistri
|
|
Vocem quisque sui venit citatus?
|
|
Hoc quondam Libys impius profundo,
|
|
Dum praedam calamo tremente ducit,
|
|
Raptis luminibus repente caecus
|
10
|
Captum non potuit videre piscem,
|
|
Et nunc sacrilegos perosus hamos
|
|
Baianos sedet ad lacus rogator.
|
|
At tu, dum potes, innocens recede
|
|
Iactis simplicibus cibis in undas,
|
15
|
Et pisces venerare delicatos.
|
|