| LVI | |
| Munera quod senibus viduisque ingentia mittis, | 4.56.1 |
| Vis te munificum, Gargiliane, vocem? | |
| Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno, | |
| Qui potes insidias dona vocare tuas: | |
| Sic avidis fallax indulget piscibus hamus, | 5 |
| Callida sic stultas decipit esca feras. | |
| Quid sit largiri, quid sit donare, docebo, | |
| Si nescis: dona, Gargiliane, mihi. |