| XLIII | |
| Bis tibi triceni fuimus, Mancine, vocati | 1.43.1 |
| Et positum est nobis nil here praeter aprum, | |
| Non quae de tardis servantur vitibus uvae | |
| Dulcibus aut certant quae melimela favis, | |
| Non pira quae longa pendent religata genesta | 5 |
| Aut imitata brevis Punica grana rosas, | |
| Rustica lactantes nec misit Sassina metas | |
| Nec de Picenis venit oliva cadis: | |
| Nudus aper, sed et hic minimus qualisque necari | |
| A non armato pumilione potest. | 10 |
| Et nihil inde datum est; tantum spectavimus omnes: | |
| Ponere aprum nobis sic et harena solet. | |
| Ponatur tibi nullus aper post talia facta, | |
| Sed tu ponaris cui Charidemus apro. |