| LX | |
| Adlatres licet usque nos et usque | 5.60.1 |
| Et gannitibus inprobis lacessas, | |
| Certum est hanc tibi pernegare famam, | |
| Olim quam petis, in meis libellis | |
| Qualiscumque legaris ut per orbem. | 5 |
| Nam te cur aliquis sciat fuisse? | |
| Ignotus pereas, miser, necesse est. | |
| Non deerunt tamen hac in urbe forsan | |
| Unus vel duo tresve quattuorve, | |
| Pellem rodere qui velint caninam: | 10 |
| Nos hac a scabie tenemus ungues. |