LXXVIII
|
|
Si tristi domicenio laboras,
|
5.78.1
|
Torani, potes esurire mecum.
|
|
Non deerunt tibi, si soles προπίνειν,
|
|
Viles Cappadocae gravesque porri,
|
|
Divisis cybium latebit ovis.
|
5
|
Ponetur digitis tenendus ustis
|
|
Nigra coliculus virens patella,
|
|
Algentem modo qui reliquit hortum,
|
|
Et pultem niveam premens botellus,
|
|
Et pallens faba cum rubente lardo.
|
10
|
Mensae munera si voles secundae,
|
|
Marcentes tibi porrigentur uvae
|
|
Et nomen pira quae ferunt Syrorum,
|
|
Et quas docta Neapolis creavit,
|
|
Lento castaneae vapore tostae:
|
15
|
Vinum tu facies bonum bibendo.
|
|
Post haec omnia forte si movebit
|
|
Bacchus quam solet esuritionem,
|
|
Succurrent tibi nobiles olivae,
|
|
Piceni modo quas tulere rami,
|
20
|
Et fervens cicer et tepens lupinus.
|
|
Parva est cenula—quis potest negare?—,
|
|
Sed finges nihil audiesve fictum
|
|
Et voltu placidus tuo recumbes;
|
|
Nec crassum dominus leget volumen,
|
25
|
Nec de Gadibus inprobis puellae
|
|
Vibrabunt sine fine prurientes
|
|
Lascivos docili tremore lumbos;
|
|
Sed quod non grave sit nec infacetum,
|
|
Parvi tibia condyli sonabit.
|
30
|
Haec est cenula. Claudiam sequeris.
|
|
Quam nobis cupis esse tu priorem?
|
|