| XLIII | |
| Dum tibi felices indulgent, Castrice, Baiae | 6.43.1 |
| Canaque sulphureis nympha natatur aquis, | |
| Me Nomentani confirmant otia ruris | |
| Et casa iugeribus non onerosa suis. | |
| Hoc mihi Baiani soles mollisque Lucrinus, | 5 |
| Hoc mihi sunt vestrae, Castrice, divitiae. | |
| Quondam laudatas quocumque libebat ad undas | |
| Currere nec longas pertimuisse vias, | |
| Nunc urbis vicina iuvant facilesque recessus, | |
| Et satis est, pigro si licet esse mihi. | 10 |