| XX | |
| Nihil est miserius neque gulosius Santra. | 7.20.1 |
| Rectam vocatus cum cucurrit ad cenam, | |
| Quam tot diebus noctibusque captavit, | |
| Ter poscit apri glandulas, quater lumbum, | |
| Et utramque coxam leporis et duos armos, | 5 |
| Nec erubescit peierare de turdo | |
| Et ostreorum rapere lividos cirros. | |
| Buccis placentae sordidam linit mappam; | |
| Illic et uvae conlocantur ollares | |
| Et Punicorum pauca grana malorum | 10 |
| Et excavatae pellis indecens volvae | |
| Et lippa ficus debilisque boletus. | |
| Sed mappa cum iam mille rumpitur furtis, | |
| Rosos tepenti spondylos sinu condit | |
| Et devorato capite turturem truncum. | 15 |
| Colligere longa turpe nec putat dextra, | |
| Analecta quidquid et canes reliquerunt. | |
| Nec esculenta sufficit gulae praeda, | |
| Mixto lagonam replet ad pedes vino. | |
| Haec per ducentas cum domum tulit scalas | 20 |
| Seque obserata clusit anxius cella | |
| Gulosus ille, postero die vendit. |