| XXV | |
| Dulcia cum tantum scribas epigrammata semper | 7.25.1 |
| Et cerussata candidiora cute, | |
| Nullaque mica salis nec amari fellis in illis | |
| Gutta sit, o demens, vis tamen illa legi! | |
| Nec cibus ipse iuvat morsu fraudatus aceti, | 5 |
| Nec grata est facies, cui gelasinus abest. | |
| Infanti melimela dato fatuasque mariscas: | |
| Nam mihi, quae novit pungere, Chia sapit. |