| XLVII | |
| Doctorum Licini celeberrime Sura virorum, | 7.47.1 |
| Cuius prisca gravis lingua reduxit avos, | |
| Redderis—heu, quanto fatorum munere!—nobis, | |
| Gustata Lethes paene remissus aqua. | |
| Perdiderant iam vota metum securaque flebat | 5 |
| Tristitia, et lacrimis iamque peractus eras: | |
| Non tulit invidiam taciti regnator Averni | |
| Et raptas Fatis reddidit ipse colus. | |
| Scis igitur, quantas hominum mors falsa querellas | |
| Moverit, et frueris posteritate tua. | 10 |
| Vive velut rapto fugitivaque gaudia carpe: | |
| Perdiderit nullum vita reversa diem. |