XXXIII
|
|
De praetoricia folium mihi, Paule, corona
|
8.33.1
|
Mittis et hoc phialae nomen habere iubes.
|
|
Hac fuerat nuper nebula tibi pegma perunctum,
|
|
Pallida quam rubri diluit unda croci.
|
|
An magis astuti derasa est ungue ministri
|
5
|
Brattea, de fulcro quam reor esse tuo?
|
|
Illa potest culicem longe sentire volantem
|
|
Et minimi pinna papilionis agi;
|
|
Exiguae volitat suspensa vapore lucernae
|
|
Et leviter fuso rumpitur icta mero.
|
10
|
Hoc linitur sputo Iani caryota Kalendis,
|
|
Quam fert cum parco sordidus asse cliens.
|
|
Lenta minus gracili crescunt colocasia filo,
|
|
Plena magis nimio lilia sole cadunt;
|
|
Nec vaga tam tenui discurrit aranea tela,
|
15
|
Tam leve nec bombyx pendulus urguet opus.
|
|
Crassior in facie vetulae stat creta Fabullae,
|
|
Crassior offensae bulla tumescit aquae;
|
|
Fortior et tortos servat vesica capillos
|
|
Et mutat Latias spuma Batava comas.
|
20
|
Hac cute Ledaeo vestitur pullus in ovo,
|
|
Talia lunata splenia fronte sedent.
|
|
Quid tibi cum phiala, ligulam cum mittere possis,
|
|
Mittere cum possis vel cocleare mihi,—
|
|
Magna nimis loquimur—cocleam cum mittere possis,
|
25
|
Denique cum possis mittere, Paule, nihil?
|
|