| LXXXII | |
| Dante tibi turba querulos, Auguste, libellos, | 8.82.1 |
| Nos quoque quod domino carmina parva damus, | |
| Posse deum rebus pariter Musisque vacare | |
| Scimus, et haec etiam serta placere tibi. | |
| Fer vates, Auguste, tuos: nos gloria dulcis, | 5 |
| Nos tua cura prior deliciaeque sumus. | |
| Non quercus te sola decet nec laurea Phoebi: | |
| Fiat et ex hedera civica nostra tibi. |