III | |
Vernaculorum dicta, sordidum dentem, | 10.3.1 |
Et foeda linguae probra circulatricis, | |
Quae sulphurato nolit empta ramento | |
Vatiniorum proxeneta fractorum, | |
Poeta quidam clancularius spargit | 5 |
Et volt videri nostra. Credis hoc, Prisce? | |
Voce ut loquatur psittacus coturnicis | |
Et concupiscat esse Canus ascaules? | |
Procul a libellis nigra sit meis fama, | |
Quos rumor alba gemmeus vehit pinna: | 10 |
Cur ego laborem notus esse tam prave, | |
Constare gratis cum silentium possit? |