| III | |
| Vernaculorum dicta, sordidum dentem, | 10.3.1 |
| Et foeda linguae probra circulatricis, | |
| Quae sulphurato nolit empta ramento | |
| Vatiniorum proxeneta fractorum, | |
| Poeta quidam clancularius spargit | 5 |
| Et volt videri nostra. Credis hoc, Prisce? | |
| Voce ut loquatur psittacus coturnicis | |
| Et concupiscat esse Canus ascaules? | |
| Procul a libellis nigra sit meis fama, | |
| Quos rumor alba gemmeus vehit pinna: | 10 |
| Cur ego laborem notus esse tam prave, | |
| Constare gratis cum silentium possit? |