| XII | |
| Aemiliae gentes et Apollineas Vercellas | 10.12.1 |
| Et Phaethontei qui petis arva Padi, | |
| Ne vivam, nisi te, Domiti, dimitto libenter, | |
| Grata licet sine te sit mihi nulla dies: | |
| Sed desiderium tanti est, ut messe vel una | 5 |
| Urbano releves colla perusta iugo. | |
| I precor et totos avida cute combibe soles,— | |
| O quam formosus, dum peregrinus eris! | |
| Et venies albis non cognoscendus amicis | |
| Livebitque tuis pallida turba genis. | 10 |
| Sed via quem dederit, rapiet cito Roma colorem, | |
| Niliaco redeas tu licet ore niger. |