LXXXV | |
Iam senior Ladon Tiberinae nauta carinae | 10.85.1 |
Proxima dilectis rura paravit aquis. | |
Quae cum saepe vagus premeret torrentibus undis | |
Thybris et hiberno rumperet arva lacu, | |
Emeritam puppem, ripa quae stabat in alta, | 5 |
Inplevit saxis obposuitque vadis. | |
Sic nimias avertit aquas. Quis credere posset? | |
Auxilium domino mersa carina tulit. |