| XVIII | |
| Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis; | 11.18.1 |
| Sed rus est mihi maius in fenestra. | |
| Rus hoc dicere, rus potes vocare? | |
| In quo ruta facit nemus Dianae, | |
| Argutae tegit ala quod cicadae, | 5 |
| Quod formica die comedit uno, | |
| Clusae cui folium rosae corona est; | |
| In quo non magis invenitur herba, | |
| Quam Cosmi folium piperve crudum; | |
| In quo nec cucumis iacere rectus | 10 |
| Nec serpens habitare tota possit. | |
| Urucam male pascit hortus unam, | |
| Consumpto moritur culex salicto, | |
| Et talpa est mihi fossor atque arator. | |
| Non boletus hiare, non mariscae | 15 |
| Ridere aut violae patere possunt. | |
| Finis mus populatur et colono | |
| Tamquam sus Calydonius timetur, | |
| Et sublata volantis ungue Procnes | |
| In nido seges est hirundinino; | 20 |
| Et cum stet sine falce mentulaque, | |
| Non est dimidio locus Priapo. | |
| Vix implet cocleam peracta messis, | |
| Et mustum nuce condimus picata. | |
| Errasti, Lupe, littera sed una: | 25 |
| Nam quo tempore praedium dedisti, | |
| Mallem tu mihi prandium dedisses. |