| XXIII | |
| Nubere Sila mihi nulla non lege parata est; | 11.23.1 |
| Sed Silam nulla ducere lege volo. | |
| Cum tamen instaret, 'deciens mihi dotis in auro | |
| Sponsa dabis' dixi; 'quid minus esse potest? | |
| Nec futuam quamvis prima te nocte maritus, | 5 |
| Communis tecum nec mihi lectus erit; | |
| Complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam, | |
| Ancillam mittes et mihi iussa tuam. | |
| Te spectante dabit nobis lasciva minister | |
| Basia, sive meus sive erit ille tuus. | 10 |
| Ad cenam venies, sed sic divisa recumbes, | |
| Ut non tangantur pallia nostra tuis. | |
| Oscula rara dabis nobis et non dabis ultro, | |
| Nec quasi nupta dabis, sed quasi mater anus. | |
| Si potes ista pati, si nil perferre recusas, | 15 |
| Invenies qui te ducere, Sila, velit.' |