ACTVS II
|
|
Clitipho
|
|
Cl. Quăm iniqui sunt patres in omnis adulescentis iudices!
|
213
|
qui aequom esse censent nos a pueris ilico nasci senes
|
|
neque ĭllarum adfinis esse rerum quas fert adulescentia.
|
215
|
ex s<³ua>³ lubidine moderantur nunc quae est, non quae olim fuit.
|
|
mihĭn si umquam filius erit, nĕ ĭlle facili me utetur patre;
|
|
nam et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus:
|
|
non ut meus, qui mihi per alium ostendit s<³ua>³m sententiam.
|
|
perii! is mi, ubi adbibit plus paullo, sua quae narrat facinora!
|
220
|
nunc ait "periclum ex aliis facito tibi quod ex usu siet":
|
|
astutu'. nĕ ĭlle haud scit quam mihi nunc surdo narret fabulam.
|
|
mage nunc me amicae dicta stimulant "da mihi" atque "adfer mihi":
|
|
quoi quod respondeam nil habeo; neque me quisquamst miserior.
|
|
nam hic Clinia, etsi is quoque suarum rerum satagit, attamen
|
225
|
habet bene et pudice eductam, ignaram artis meretriciae.
|
|
meast potens procax magnifica sumptuosa nobilis.
|
|
tum quod dem [<³ei>³] "recte" est; nam nil esse mihi religiost dicere.
|
|
hoc ego mali non pridem inveni neque etiamdum scit pater.
|
|
Clinia Clitipho
|
|
Clin. Si mihi secundae res de amore m<³eo>³ essent, iamdudum scio
|
230
|
venissent; sed vereor ne mulier me absente hic corrupta sit.
|
|
concurrunt multae opiniones quae mihi animum exaugeant:
|
|
occasio locus aetas mater quoi(u)s sub imperiost mala,
|
|
quoi nil iam praeter pretium dulcest. Clit. Clinia. Clin. ei misero mihi!
|
|
Clit. etiam caves ne videat forte hic te a patre aliquis exiens?
|
235
|
Clin. faciam; sed nescioquid profecto mi animu' praesagit mali.
|
|
Clit. pergin ĭstuc priu' diiudicare quam scis quid veri siet?
|
|
Clin. si nil mali esset iam hic adessent. Clit. iam aderunt. Clin. quando istuc erit?
|
|
Clit. non cogitas hinc longule esse? et nosti mores mulierum:
|
|
dum moliuntur, dum conantur, annus est. Clin. o Clitipho,
|
240
|
timeo. Clit. respira: eccum Dromonem cum Syro una: adsunt tibi.
|
|
Syrvs Dromo Clinia Clitipho
|
|
Sy. Ain tu? Dr. sic est. Sy. verum interea, dum sermones caedimus,
|
|
illae sunt relictae. Clit. mulier tibi adest. audin, Clinia?
|
|
Clin. ego vero audio nunc demum et video et valeo, Clitipho.
|
|
Dr. minime mirum: adeo inpeditae sunt: ancillarum gregem
|
245
|
ducunt secum. Clin. perii, unde illi sunt ancillae? Clit. men rogas?
|
|
Sy. non oportuit relictas: portant quid rerum! Clin. ei mihi!
|
|
Sy. aurum vestem; et vesperascit et non noverunt viam.
|
|
factum a nobis stultest. abĭ dum tu, Dromo, illis obviam.
|
|
propera: quid stas? Clin. vae misero mi, quanta de spe decidi!
|
250
|
Clit. quid ĭstuc? quae res te sollicitat autem? Clin. rogitas quid siet?
|
|
vidĕn tu? ancillas aurum vestem, quăm ego cum una ancillula
|
|
hic reliqui, unde esse censes? Clit. vah nunc demum intellego.
|
|
Sy. di boni, quid turbaest! aedes nostrae vix capient, scio.
|
|
quid comedent! quid ebibent! quid sene erit nostro miserius?
|
255
|
sed video eccos quos volebam. Clin. o Iuppiter, ubinamst fides?
|
|
dum ego propter te errans patria careo demens, tu interea loci
|
|
conlocupletasti te, Antiphila, et mĕ in his deseruisti malis,
|
|
propter quam in summa infamia sum et m<³eo>³ patri minus [sum] obsequens:
|
|
quoi(u)s nunc pudet me et miseret, qui harum mores cantabat mihi,
|
260
|
monuisse frustra neque eum potuisse umquam ab hac me expellere;
|
|
quod tamĕn nunc faciam; tum quom gratum mi esse potuit nolui.
|
|
nemost miserior me. Sy. hic de nostris verbis errat vidĕlicet
|
|
quae hic sumu' locuti. Clinia, aliter tuom amorem atque est accipis:
|
|
nam et vitast eadem et animu' te erga idem ac fuit,
|
265
|
quantum ex ipsa re coniecturam fecimus.
|
|
Clin. quid ĕst obsecro? nam mihi nunc nil rerum omniumst
|
|
quod malim quam me hoc falso suspicarier.
|
|
Sy. hoc primum, ut ne quid hui(u)s rerum ignores: anus,
|
|
quae est dicta mater esse ei ant(e)hac, non fuit;
|
270
|
ea obiit mortem. hoc ipsa in itinere alterae
|
|
dum narrat forte audivi. Clit. quaenamst altera?
|
|
Sy. mane: hoc quod coepi primum enarrem, Clitipho:
|
|
post istuc veniam. Clit. propera. Sy. iam primum omnium,
|
|
ubi ventum ad aedis est, Dromo pultat fores;
|
275
|
anu' quaedam prodit; haec ubi aperuit ostium,
|
|
continuo hic se coniecit intro, ego consequor;
|
|
anu' foribus obdit pessulum, ad lanam redit.
|
|
hic sciri potuit aut nusquam alibi, Clinia,
|
|
quo studio vitam s<³ua>³m te absente exegerit,
|
280
|
ubi de inprovisost interventum mulieri.
|
|
nam ea res dedit tum existumandi copiam
|
|
cotidianae vitae consuetudinem,
|
|
quae quoi(u)sque ingenium ut sit declarat maxume.
|
|
texentem telam studiose ipsam offendimus,
|
285
|
mediocriter vestitam veste lugubri
|
|
(ei(u)s anui' causa opinor quaĕ erat mortua)
|
|
sine auro; tum ornatam ita uti quae ornantur sibi,
|
|
nulla mala re esse expolitam muliebri;
|
|
capillu' pexu' prolixus circum caput
|
290
|
reiectu' neglegenter; pax. Clin. Syre mi, obsecro,
|
|
ne me in laetitiam frustra conicias. Sy. anus
|
|
subtemen nebat. praeterea una ancillula
|
|
erat; ea texebat una, pannis obsita,
|
|
neglecta, inmunda inluvie. Clit. si haec sunt, Clinia,
|
295
|
vera, ita uti credo, quis te est fortunatior?
|
|
scin hanc quam dicit sordidatam et sordidam?
|
|
magnum hoc quoque signumst dominam esse extra noxiam,
|
|
quŏm ĕius tam negleguntur internuntii.
|
|
nam disciplinast isdem munerarier
|
300
|
ancillas primum ad dominas qui adfectant viam.
|
|
Clin. perge, obsecro te, et cavĕ ne falsam gratiam
|
|
studeas inire. quid ait ubi me nominas?
|
|
Sy. ubi dicimus redisse te et rogare uti
|
|
veniret ad te, mulier telam desinit
|
305
|
continuo et lacrumis opplet os totum sibi,
|
|
ut facile scires desiderio id fieri [tuo].
|
|
Clin. prae gaudio, ita me dĭ ament, ubi sim nescio:
|
|
ita timui. Clit. at ego nil esse scibam, Clinia.
|
|
agedum vicissim, Syre, dic quaĕ ĭllast altera?
|
310
|
Sy. adducimus t<³ua>³m Bacchidem. Clit. hem quid? Bacchidem?
|
|
eho sceleste, quŏ ĭllam duci'? Sy. quŏ ego ĭllam? ad nos scilicet.
|
|
Clit. ad patrēm[ne]? Sy. ad eum ipsum. Clit. ŏ hominis inpudentem audaciam! Sy. heus
|
|
non fit sine periclo facinu' magnum nec memorabile.
|
|
Clit. hoc vide: in meă vita tu tibi laudem is quaesitum, scelus?
|
315
|
ubi si paullulum modo quid te fugerit, ego perierim.
|
|
quid ĭllo facias? Sy. at enĭm . . Clit. quid "enĭm"? Sy. si sinas, dicam. Clin. sine.
|
|
Clit. sino. Sy. ita res est haec nunc quasi quom . . Clit. quas, malum, ambages mihi
|
|
narrare occipit? Clin. Syre, verum hic dicit: mitte, ad rem redi.
|
|
Sy. enĭmvero reticere nequeo: multimodis iniurius,
|
320
|
Clitipho, es neque ferri potis es. Clin. audiundum hercle est, tace.
|
|
[Clit. quid est?]
|
321a
|
Sy. vis amare, vis potiri, vis quod des illi effici;
|
322
|
tuom ĕsse in potiundo periclum non vis: haud stulte sapis;
|
|
siquidem id saperest velle te id quod non potest contingere.
|
|
aut haec cum illis sunt habenda aut illa cum his mittenda sunt.
|
325
|
harum d<³ua>³rum condicionum nunc utram malis vide;
|
|
etsi consilium quod cepi rectum esse et tutum scio.
|
|
nam apŭd patrem tua amica tecum sine metu ut sit copiast.
|
|
tum quod ĭlli argentum es pollicitus, <³ea>³dem hac inveniam via,
|
|
quod ut efficerem orando surdas iam auris reddideras mihi.
|
330
|
quid aliud tibi vis? Clit. siquidem hoc fit. Sy. siquidem? experiundo scies.
|
|
Clit. age age, cedo ĭstuc t<³uo>³m consilium: quid id est? Sy. adsimulabimus
|
|
tuam amicam huius esse amicam. Clit. pulchre: quid faciat sua?
|
|
an ea quoque dicetur huiu', si una haec dedecorist parum?
|
|
Sy. immo ad t<³ua>³m matrem abducetur. Clit. quid eo? Sy. longumst, Clitipho,
|
335
|
si tibi narrem quăm ŏb rem id faciam. Clin. vera causast. Clit. fabulae!
|
|
nil sati' firmi video quam ob rem accipere hunc mi expediat metum.
|
|
Sy. mane, habeo aliud, si istuc metui', quod ămbo confiteamini
|
|
sine periclo esse. Clit. huiu' modi obsecro aliquid reperi. Clin. maxume.
|
|
Sy. ibo obviam, hinc dicam ut revortantur domum. Clit. hem
|
340
|
quid dixti? Sy. ademptum tibi iam faxo omnem metum,
|
|
in aurem utramvis otiose ut dormias.
|
|
Clit. quid ago nunc? Clin. tune? quod boni . . Clit. Syre! dic modo
|
|
verum. Sy. age modo: hodie sero ac nequiquam voles.
|
|
Clin. datur, fruare dum licet; nam nescias . .
|
345
|
Clit. Syre inquam! Sy. perge porro, tamen istuc ago.
|
|
Clin. ei(u)s sit potestas posthac an numquam tibi.
|
|
Clit. verum hercle istuc est. Syre, Syre inquam, heus heus Syre!
|
|
Sy. concaluit. quid vis? Clit. redĭ, redi! Sy. adsum: dic quid est?
|
|
iam hoc quoque negabi' tibi placere. Clit. immo, Syre,
|
350
|
et mĕ ĕt meum amorem et famam permitto tibi.
|
|
tŭ ĕs iudex: nequid accusandu' sis vide.
|
|
Sy. ridiculumst istuc me admonere, Clitipho,
|
|
quasi ĭstic minor mea res agatur quam tua.
|
|
hic siquid nobis forte advorsi evenerit,
|
355
|
tibi erunt parata verba, huic homini verbera:
|
|
quapropter haec res ne utiquam neglectust mihi.
|
|
sed ĭstunc exora ut suam ĕsse adsimulet. Clin. scilicet
|
|
facturum me esse; in eum iam res rediit locum
|
|
ut sit necessu'. Clit. merito tĕ amo, Clinia.
|
360
|
Clin. verum illa nequid titubet. Sy. perdoctast probe.
|
|
Clit. at hoc demiror qui tam facile potueris
|
|
persuadere illi, quae solet quos spernere!
|
|
Sy. in tempore ad eam veni, quod rerum omniumst
|
|
primum. nam quendam misere offendi ibi militem
|
365
|
ei(u)s noctem orantem: haec arte tractabat virum,
|
|
ut ĭllius animum cupidum inopia incenderet
|
|
<³ea>³demque ut esset apŭd te hoc quam gratissimum.
|
|
sed heus tu, vidĕ sis nequid inprudens ruas!
|
|
patrem novisti ad has res quam sit perspicax;
|
370
|
ego te autem novi quăm ĕsse soleas inpotens;
|
|
inversa verba, eversas cervices tuas,
|
|
gemitus screatus tussis risus abstine.
|
|
Clit. laudabi'. Sy. vidĕ sis. Clit. tutemet mirabere.
|
|
Sy. sed quam cito sunt consecutae mulieres!
|
375
|
Clit. ubi sunt? quor retines? Sy. iam nunc haec non est tua.
|
|
Clit. scio, apŭd patrem; at nunc interim. Sy. nihilo magis.
|
|
Clit. sine. Sy. non sinam inquam. Clit. quaeso paullisper. Sy. veto.
|
|
Clit. saltem salutĕm . . Sy. abeas si sapias. Clit. eo.
|
|
quid ĭstic? Sy. manebit. Clit. [o] hominem felicem! Sy. ambula.
|
380
|
Bacchis Antiphila Clinia Syrvs
|
|
Ba. Edepol te, mea Antiphila, laudo et fortunatam iudico,
|
|
id quom studuisti isti formae ut mores consimiles forent;
|
|
minimeque, ita me dĭ ament, miror si te sibi quisque expetit.
|
|
nam mihi quale ingenium haberes fuit indicio oratio:
|
|
et quom egomet nunc mecum in animo vitam t<³ua>³m considero
|
385
|
omniumque adeo vostrarum volgu' quae ab se segregant,
|
|
et vos esse isti(u)s modi et nos non esse haud mirabilest.
|
|
nam expedit bonăs esse vobis; nos, quibu'cum est res, non sinunt:
|
|
quippe forma inpulsi nostra nos amatores colunt;
|
|
haec ubi immutata est, illi suom animum alio conferunt:
|
390
|
nisi si prospectum interea aliquid est, desertae vivimus.
|
|
vobis cum uno semel ubi aetatem agere decretumst viro,
|
|
quoi(u)s mos maxumest consimili' vostrum, [h]î se ad vos adplicant.
|
|
hoc beneficio utrique ab utrisque vero devincimini,
|
|
ut numquam ulla amori vostro incidere possit calamitas.
|
395
|
An. nescio alias: mequidem semper sciŏ fecisse sedulo
|
|
ut ĕx illiu' commodo meŭm compararem commodum. Cl. ah
|
|
ergo, mea Antiphila, tu nunc sola reducem me in patriam facis;
|
|
nam dum abs te absum omnes mihi labores f<³ue>³re quos cepi leves
|
|
praeter quam tuĭ carendum quod erat. Sy. credo. Cl. Syre, vix suffero:
|
400
|
hocin me miserum non licere meŏ modo ingenium frui!
|
|
Sy. immo ut patrem t<³uo>³m vidi esse habitum, diu etiam duras dabit.
|
|
Ba. quisnam hic adulescens est qui intuitur nos? An. ah retine me, obsecro!
|
|
Ba. amabo quid tibist? An. disperii, perii misera! Ba. quid stupes,
|
|
Antiphila? An. videon Cliniam an non? Ba. quem vides?
|
405
|
Cl. salve, anime mi. An. o mi Clinia, salve. Cl. ut vales?
|
|
An. salvom venisse gaudeo. Cl. teneone te,
|
|
Antiphila, maxume animo exspectatam meo?
|
|
Sy. ite intro; nam vos iamdudum exspectat senex.
|
|