| ACTVS III | |
| Thraso Gnatho Parmeno | |
| Th. Magnas vero agere gratias Thais mihi? | 391 |
| Gn. ingentis. Th. <³ai>³n tu, laetast? Gn. non tăm ĭpso quidem | |
| dono quăm ăbs te datum esse: id vero serio | |
| triumphat. Pa. hoc proviso ut, ubi tempus siet, | |
| deducam. sed ĕccum militem. Th. est istuc datum | 395 |
| profecto ut grata mihi sint quae facio omnia. | |
| Gn. advorti hercle animum. Th. vel rex semper maxumas | |
| mihi agebat quidquid feceram: aliis non item. | |
| Gn. labore alieno magno partam gloriam | |
| verbis saepe in se transmovet quĭ habet salem; | 400 |
| quod ĭn test. Th. habes. Gn. rex te ergo in oculis . . Th. scilicet. | |
| Gn. gestare. Th. vero: credere omnem exercitum, | |
| consilia. Gn. mirum. Th. tum sicubi eum satietas | |
| hominum aut negoti siquando odium ceperat, | |
| requiescere ubi volebat, quasi . . nostin? Gn. scio: | 405 |
| quasi ubi ĭllam exspueret miseriam ex animo. Th. tenes. | |
| tum me convivam solum abducebat sibi. Gn. hui | |
| regem elegantem narras. Th. immo sic homost: | |
| perpaucorum hominŭm. Gn. immo nullorum arbitror, | |
| si tecum vivit. Th. invidere omnes mihi, | 410 |
| mordere clanculum: ego non flocci pendere: | |
| illi invidere misere; verum unus tamen | |
| inpense, elephantis quem Indicis praefecerat. | |
| is ubi molestu' magis est, "quaeso" inquam "Strato, | |
| eŏn es ferox quia habes imperium in beluas?" | 415 |
| Gn. pulchre mehercle dictum et sapienter. papae | |
| iugularas hominem. quid ĭlle? Th. mutus ilico. | |
| Gn. quidni esset? Pa. di vostram fidem, hominem perditum | |
| miserumque et illum sacrilegum! Th. quid ĭllud, Gnatho, | |
| quo pacto Rhodium tetigerim in convivio, | 420 |
| numquam tibi dixi? Gn. numquam; sed narra obsecro. | |
| (plus miliens audivi.) Th. una in convivio | |
| erat hic, quem dico, Rhodius adulescentulus. | |
| forte habui scortum: coepit ad id adludere | |
| et me inridere. "quid ais" inquam homini "inpudens? | 425 |
| lepu' tute's, pulpamentum quaeris?" Gn. hahahae. | |
| Th. quid est? Gn. facete lepide laute nil supra. | |
| tuŏmne, obsecro te, hoc dictum erat? vetu' credidi. | |
| Th. audieras? Gn. saepe, et fertur in primis. Th. meumst. | |
| Gn. dolĕt dictum inprudenti adulescenti et libero. | 430 |
| Pa. at te di perdant! Gn. quid ĭlle quaeso? Th. perditus: | |
| risu omnes qui aderant emoriri. denique | |
| metuebant omnes iam mē. Gn. haud iniuria. | |
| Th. sed heus tu, purgon ego me dĕ ĭstac Thaidi, | |
| quod eam me amare suspicatast? Gn. nil minus. | 435 |
| immo auge mage suspicionem. Th. quor? Gn. rogas? | |
| scin, si quando illa mentionem Phaedriae | |
| facit aut si laudat, te ut male urat? Th. sentio. | |
| Gn. id ut ne fiat haec res solast remedio: | |
| ubi nominabit Phaedriam, tu Pamphilam | 440 |
| continuo; siquando illa dicet "Phaedriam | |
| intro mittamu' comissatum," Pamphilam | |
| cantatum provocemu'; si laudabit haec | |
| illiu' formam, tŭ hŭiu' contra. denique | |
| par pro pari referto quod eam mordeat. | 445 |
| Th. siquidem me amaret, tŭm ĭstuc prodesset, Gnatho. | |
| Gn. quando illud quod tu das exspectat atque amat, | |
| iamdudum tĕ amat, iamdudum illi facile fit | |
| quod doleat; metuit semper quem ipsa nunc capit | |
| fructum nequando iratu' tu alio conferas. | 450 |
| Th. bene dixti, ac mihi ĭstuc non in mentem venerat. | |
| Gn. ridiculum; non enĭm cogitaras. ceterum | |
| idem hŏc tute meliu' quanto invenisses, Thraso! | |
| Thais Thraso Gnatho Parmeno Pythias | |
| Th. Audire vocem visa sum modo militis. | |
| atque eccum. salve, mi Thraso. Thr. o Thais mea, | 455 |
| m<³eu>³m savium, quid agitur? ecquid nos amas | |
| de fidicina istac? Pa. quam venuste! quod dedit | |
| principium adveniens! Th. plurimum merito tuo. | |
| Gn. eamus ergo ad cenam. quid stas? Pa. em alterum: | |
| ex homine hunc natum dicas? Th. ubi vis, non moror. | 460 |
| Pa. adibo atque adsimulabo quasi nunc exeam. | |
| ituran, Thais, quopiam es? Th. ehĕm Parmeno: | |
| bene fecisti; hodie itura . . Pa. quo? Th. quid, hŭnc non vides? | |
| Pa. video et me taedet. ubi vis, dona adsunt tibi | |
| a Phaedria. Thr. quid stamu'? quor non imus hinc? | 465 |
| Pa. quaeso hercle ut liceat, pace quod fiat tua, | |
| dare huic quae volumu', convenire et conloqui. | |
| Thr. perpulchra credo dona aut nostri similia. | |
| Pa. res indicabit. heus iubete istos foras | |
| exire, quos iussi, ocius. procede tu huc: | 470 |
| ex Aethiopiast usque haec. Thr. hic sunt tres minae. | |
| Gn. vix. Pa. ubi tu es, Dore? accede huc. em eunuchum tibi, | |
| quam liberali facie, quam aetate integra! | |
| Th. ita me dĭ ament, honestust. Pa. quid tŭ ais, Gnatho? | |
| numquid habes quod contemnas? quid tu autem, Thraso? | 475 |
| tacent: sati' laudant. fac periclum in litteris, | |
| fac in palaestra, in musicis: quae liberum | |
| scire aequomst adulescentem, sollertem dabo. | |
| Thr. ego illum eunuchum, si opu' siet, vel sobrius . . | |
| Pa. atque haec qui misit non sibi soli postulat | 480 |
| te vivere et suă causa excludi ceteros, | |
| neque pugnas narrat neque cicatrices suas | |
| ostentat neque tibi obstat, quod quidam facit; | |
| verum ubi molestum non erit, ubi tu voles, | |
| ubi tempu' tibi erit, sat habet si tum recipitur. | 485 |
| Thr. adparet servom hunc esse domini pauperis | |
| miserique. Gn. nam hercle nemo posset, sat scio, | |
| quĭ haberet qui pararet alium, hunc perpeti. | |
| Pa. tacĕ tu, quem te ego ĕsse infra infimos omnis puto | |
| homines; nam qui huic animum adsentari induxeris, | 490 |
| e flamma petere te cibum posse arbitror. | |
| Thr. iamne imus? Th. hos prius intro ducam et quae volo | |
| simul imperabo: poste continuo exeo. | |
| Thr. ego hĭnc abeo: tŭ ĭstanc opperire. Pa. haud convenit | |
| una ire cŭm amica imperatorem in via. | 495 |
| Thr. quid tibi ego multa dicam? domini similis es. | |
| Gn. hahahae. Thr. quid rides? Gn. istuc quod dixti modo; | |
| et ĭllud de Rhodio dictum quom in mentem venit. | |
| sed Thais exit. Thr. abĭ prae, curre, ut sint domi | |
| parata. Gn. fiat.— Th. diligenter, Pythias, | 500 |
| fac cures, si Chremes hoc forte advenerit, | |
| ut ores primum ut maneat; si id non commodumst, | |
| ut redeat; si id non poterit, ad me adducito. | |
| Py. ita faciam. Th. quid? quid aliud volui dicere? | |
| ehĕm curate istam diligenter virginem: | 505 |
| domi ădsiti' facite. Thr. eamu'. Th. vos me sequimini. | |
| Chremes Pythias | |
| Ch. Profecto quanto mage magisque cogito, | |
| nimirum dabit haec Thai' mihi magnum malum: | |
| ita me ab ea astute video labĕfactarier, | |
| iam tum quom primum iussit me ad se accersier. | 510 |
| roget quis "quid [rei] tibi cum illa?" ne noram quidem. | |
| ubi veni, causam ut ibi manerem repperit: | |
| <³ai>³t rem divinam fecisse [se] et rem seriam | |
| velle agere mecum. iam tŭm erat suspicio | |
| dolo malo haec fieri omnia. ipsa accumbere | 515 |
| mecum, mihi sese dare, sermonem quaerere. | |
| ubi friget, huc evasit, quam pridem pater | |
| mihi ĕt mater mortui essent. dico, iamdiu. | |
| rus Sunii ecquod habeam et quam longe a mari. | |
| credo <³ei>³ placere hoc: sperat se a me avellere. | 520 |
| postremo, ecqua inde parva periisset soror; | |
| ecquis cŭm ea una; quid habuisset quom perit; | |
| ecquis eam posset noscere. haec quor quaeritet? | |
| nisi si illa forte quae olim periit parvola | |
| sorŏr, hanc sĕ ĭntendit esse, ut est audacia. | 525 |
| verum ea si vivit annos natast sedecim, | |
| non maior: Thai' quăm ego sum maiusculast. | |
| misit porro orare ut venirem serio. | |
| aut dicat quid volt aut molesta ne siet: | |
| non hercle veniam tertio. heus heus, ecquis hic? | 530 |
| ego sum Chremes. Py. o capitulum lepidissimum! | |
| Ch. dico ego mi insidias fieri? Py. Thais maxumo | |
| te orabat opere ut cras redires. Ch. rus eo. | |
| Py. fac amabo. Ch. non possum, inquam. Py. at tu apŭd nos hic mane | |
| dum redeat ipsa. Ch. nil minus. Py. quor, mi Chremes? | 535 |
| Ch. malam rem hinc ibi'? Py. si istuc ita certumst tibi, | |
| amabo ut illuc transeas ubi ĭllast. Ch. eo. | |
| Py. abĭ, Dorias, cito hunc deduce ad militem. | |
| Antipho | |
| An. Heri aliquot adulescentuli coiimus in Piraeo | |
| in hunc diem, ut de symbolis essemu'. Chaeream <³ei>³ r<³ei>³ | 540 |
| praefecimus; dati anuli; locu' tempu' constitutumst. | |
| praeteriit tempu': quo in loco dictumst parati nil est; | |
| homo ipse nusquamst neque scio quid dicam aut quid coniectem. | |
| nunc mi hoc negoti ceteri dedere ut illum quaeram | |
| idque adeo visam si domist. quisnam hinc ab Thaide exit? | 545 |
| is est an non est? ipsus est. quid hŏc hominist? quĭ hic ornatust? | |
| quid ĭllud malist? nequeo satis mirari neque conicere; | |
| nisi, quidquid est, procul hinc lubet priu' quid sit sciscitari. | |
| Chaerea Antipho | |
| Ch. Numquis hic est? nemost. numquis hinc me sequitur? nemo homost. | |
| iamne erumpere hoc licet mi gaudium? pro Iuppiter, | 550 |
| nunc est profecto interfici quom perpeti me possum, | |
| ne hoc gaudium contaminet vita aegritudine aliqua. | |
| sed neminemne curiosum intervenire nunc mihi | |
| qui me sequatur quoquo eam, rogitando obtundat enicet | |
| quid gestiam aut quid laetu' sim, quo pergam, unde emergam, ubi siem | 555 |
| vestitum hunc nanctu', quid mi quaeram, sanu' sim anne insaniam! | |
| An. adibo atque ab eo gratiam hanc, quam video velle, inibo. | |
| Chaerea, quid ĕst quod sic gestis? quid sibi hic vestitu' quaerit? | |
| quid ĕst quod laetus es? quid tibi vis? satine sanu's? quid me adspectas? | |
| quid taces? Ch. o festu' dies hominis! amice, salve: | 560 |
| nemost hominum quem ego nunc magis cuperem videre quam te. | |
| An. narra istuc quaeso quid sit. Ch. immo ego te obsecro hercle ut audias. | |
| nostin hanc quăm amat frater? An. novi: nempe, opinor, Thaidem. | |
| Ch. istam ipsam. An. sic commemineram. Ch. quaedam hodie est <³ei>³ dono data | |
| virgo: quid ego ĕiu' tibi nunc faciem praedicem aut laudem, Antipho, | 565 |
| quom ipsum me noris quam elegans formarum spectator siem? | |
| in hac commotu' sum. An. <³ai>³n tu? Ch. primam dices, sciŏ, si videris. | |
| quid multa verba? amare coepi. forte fortuna domi | |
| erăt quidam eunuchu' quem mercatu' fuerat frater Thaidi, | |
| neque is deductus etiamdum ad eam. submonuit me Parmeno | 570 |
| ibi servo' quod ego arripui. An. quid id est? Ch. tacitu' citius audies: | |
| ut vestem cŭm ĭllo mutem et pro illo iubeam mĕ illoc ducier. | |
| An. pro eunuchon? Ch. sic est. An. quid ĕx ea re tandem ut caperes commodi? | |
| Ch. rogas? viderem audirem essem una quacum cupiebam, Antipho. | |
| num parva causa aut prava ratiost? traditus sum mulieri. | 575 |
| illa ilico ubi me accepit, laeta vero ad se abducit domum; | |
| commendat virginem. An. quoi? tibine? Ch. mihi. An. satis tuto tamen? | |
| Ch. edicit ne vir quisquam ad eam adeat et mihi ne abscedam imperat; | |
| in interiore parti ut maneam solu' cum sola. adnuo | |
| terram intuens modeste. An. miser. Ch. "ego" inquit "ad cenam hinc eo." | 580 |
| abducit secum ancillas: paucae quae circum illam essent manent | |
| noviciae puellae. continuo haec adornant ut lavet. | |
| adhortor properent. dum adparatur, virgo in conclavi sedet | |
| suspectans tabulam quandam pictam: ibi inerat pictura haec, Iovem | |
| quo pacto Danaae misisse aiunt quondam in gremium imbrem aureum. | 585 |
| egomet quoque id spectare coepi, et quia consimilem luserat | |
| iam olim ille ludum, inpendio magis animu' gaudebat mihi, | |
| deŭm sese in hominem convortisse atque in alienas tegulas | |
| venisse clanculum per ĭnpluvium fucum factum mulieri. | |
| at quem deum! "qui templa caeli summa sonitu concutit." | 590 |
| ego homuncio hoc non facerĕm? ego ĭllud vero ita fecī—ac lubens. | |
| dum haec mecum reputo, accersitur lavatum interea virgo: | |
| iit lavit rediit; deinde eam in lecto illae conlocarunt. | |
| stŏ ĕxspectans siquid mi imperent. venit una, "heus tu" inquit "Dore, | |
| cape hoc flabellum, ventulum huic sic facito, dum lavamur; | 595 |
| ubi nos laverimu', si voles, lavato." accipio tristis. | |
| An. tum equidem istuc os tuom inpudens videre nimium vellem, | |
| quĭ ĕsset status, flabell<ul>um tenere te asinum tantum. | |
| Ch. vix elocutast hoc, foras simul omnes proruont se, | |
| abeunt lavatum, perstrepunt, ita ut fit domini ubi absunt. | 600 |
| interea somnu' virginem opprimīt. ego limis specto | |
| sic per flabellum clanculum; simul alia circumspecto, | |
| satin explorata sint. video esse. pessulum ostio obdo. | |
| An. quid tum? Ch. quid "quid tum," fatue? An. fateor. Ch. an ego occasionem | |
| mi ostentam, tantam, tam brevem, tam optatam, tam insperatam | 605 |
| amitterem? tum pol ego is essem vero qui simulabar. | |
| An. sane hercle ut dici'. sed ĭnterim de symbolis quid actumst? | |
| Ch. paratumst. An. frugi es: ubi? domin? Ch. immo apŭd libertum Discum. | |
| An. perlongest, sed tanto ocius properemu': muta vestem. | |
| Ch. ubi mutem? perii; nam domo exsulo nunc: metuo fratrem | 610 |
| ne intus sit; porro autem pater ne rure redierit iam. | |
| An. eamus ad me, ibi proxumumst ubi mutes. Ch. recte dicis. | |
| eamus; et de istac simul, quo pacto porro possim | |
| potiri, consilium volo capere una tecum. An. fiat. |