Pontificatum maximum ideo se professus accipere
|
Tit.9.1.1
|
ut puras seruaret manus, fidem praestitit, nec auctor
|
|
posthac cuiusquam necis nec conscius, quamuis inter-
|
|
dum ulciscendi causa non deesset, sed periturum se
|
|
potius quam perditurum adiurans. duos patricii
|
5
|
generis conuictos in adfectatione imperii nihil amplius
|
|
quam ut desisterent monuit, docens principatum fato
|
|
dari, si quid praeterea desiderarent promittens se
|
|
tributurum. et confestim quidem ad alterius matrem
|
2.1
|
quae procul aberat, cursores suos misit, qui anxiae
|
|
saluum filium nuntiarent, ceterum ipsos non solum fami-
|
|
liari cenae adhibuit, sed et insequenti die gladiatorum
|
|
spectaculo circa se ex industria conlocatis oblata sibi
|
5
|
ferramenta pugnantium inspicienda porrexit. dicitur
|
|
etiam cognita utriusque genitura imminere ambobus
|
|
periculum adfirmasse, uerum quandoque et ab
|
|
alio, sicut euenit.
|
|
Fratrem insidiari sibi non desinentem, sed paene ex
|
3.1
|
professo sollicitantem exercitus, meditantem fugam, ne-
|
|
que occidere neque seponere ac ne in minore quidem
|
|
honore habere sustinuit, sed, ut a primo imperii die,
|
|
consortem successoremque testari perseuerauit, non-
|
5
|
numquam secreto precibus et lacrimis orans, ut tan-
|
|
dem mutuo erga se animo uellet esse. inter haec
|
10.1.1
|
morte praeuentus est maiore hominum damno quam suo.
|
|
Spectaculis absolutis, in quorum fine populo coram
|
|
ubertim fleuerat, Sabinos petit aliquanto tristior, quod
|
|
sacrificanti hostia aufugerat quodque tempestate serena
|
5
|
tonuerat. deinde ad primam statim mansionem febrim
|
|
nanctus, cum inde lectica transferretur, suspexisse dici-
|
|
tur dimotis pallulis caelum, multumque conquestus
|
|
eripi sibi uitam immerenti; neque enim extare
|
|
ullum suum factum paenitendum excepto dum
|
10
|
taxat uno. id quale fuerit, neque ipse tunc prodidit
|
2.1
|
neque cuiquam facile succurrat. quidam opinantur
|
|
consuetudinem recordatum, quam cum fratris uxore
|
|
habuerit; sed nullam habuisse persancte Domitia iura-
|
|
bat, haud negatura, si qua omnino fuisset, immo etiam
|
5
|
gloriatura, quod illi promptissimum erat in omnibus
|
|
probris.
|
|