ex Donati codicibus
|
|
pvblivs terentivs afer, Karthagine natus, seruiit
|
11.1
|
Romae Terentio Lucano senatori, a quo ob ingenium et for-
|
|
mam non institutus modo liberaliter, sed et mature manu
|
|
missus est. quidam captum esse existimant: quod fieri nullo
|
|
modo potuisse Fenestella docet, cum inter finem secundi
|
5
|
Punici belli et initium tertii et natus sit et mortuus. nec si
|
|
a Numidis aut Gaetulis captus sit, ad dominum Romanum
|
|
peruenire potuisse, nullo commercio inter Italicos et Afros
|
|
nisi post deletam Karthaginem coepto. hic cum multis nobi-
|
|
libus familiariter uixit, sed maxime cum Scipione Africano
|
10
|
et C. Laelio, quibus etiam corporis gratia conciliatus existi-
|
|
matur. quod et ipsum Fenestella arguit, contendens utroque
|
|
maiorem natu fuisse. quamuis et Nepos aequales omnes
|
|
fuisse tradat et Porcius suspitionem de consuetudine per haec
|
|
faciat:
|
15
|
Dum lasciuiam nobilium et laudes fucosas petit,
|
|
Dum Africani uocem diuinam inhiat auidis auribus,
|
|
Dum ad Philum se cenitare et Laelium pulchrum putat,
|
|
Dum in Albanum crebro rapitur ob florem aetatis suae:
|
|
Suis postlatis rebus ad summam inopiam redactus est.
|
20
|
Itaque ex conspectu omnium abit in Graeciam terram ultumam.
|
|
Mortuos Stymphalist Arcadiae oppido. nil Publio
|
|
Scipio profuit, nil illi Laelius, nil Furius,
|
|
Tres per id tempus qui agitabant nobiles facillume.
|
|
Eorum ille opera ne domum quidem habuit conducticiam,
|
25
|
Saltem ut esset, quo referret obitum domini seruolus.
|
|
Scripsit comoedias sex. ex quibus primam Andriam cum
|
|
aedilibus daret, iussus ante Caecilio recitare ad cenantem
|
|
cum uenisset, dicitur initium quidem fabulae, quod erat
|
|
contemptiore uestitu, in subsellio iuxta lectulum residens
|
30
|
legisse, post paucos uero uersus inuitatus ut accumberet ce-
|
|
nasse una, dein cetera percucurrisse non sine magna Caecilii
|
|
admiratione. et hanc autem et quinque reliquas aequaliter
|
|
populo probauit: quamuis Volcatius in dinumeratione omnium
|
|
ita scribat:
|
35
|
Simitur Hecura sexta exclusast fabula.
|
|
Eunuchus quidem bis deinceps acta est meruitque pre-
|
|
tium quantum nulla antea cuiusquam comoedia, octo milia
|
|
nummum. propterea summa quoque titulo ascribitur. * *
|
|
* * *
|
40
|
nam Adelphorum principium Varro etiam praefert principio
|
|
Menandri. Non obscura fama est adiutum Terentium in
|
|
scriptis a Laelio et Scipione: eamque ipse auxit, numquam
|
|
nisi leuiter se tutari conatus, ut in prologo Adelphorum:
|
|
Nam quod isti dicunt maleuoli, homines nobiles
|
45
|
Hunc adiutare assidueque una scribere,
|
|
Quod illi maledictum uehemens esse existumant:
|
|
Eam laudem hic ducit maxumam, quom illis placet
|
|
Qui uobis uniuorsis et populo placent,
|
|
Quorum opera in bello, in otio, in negotio
|
50
|
Suo quisque tempore usust sine superbia.
|
|
uidetur autem leuius se defendisse, quia sciebat Laelio et
|
|
Scipioni non ingratam esse hanc opinionem. quae tum magis
|
|
et usque ad posteriora tempora ualuit. C. Memmius in ora-
|
|
tione pro se 'P. Africanus' inquit 'a Terentio personam
|
55
|
mutuatus, quae domi luserat ipse, nomine illius in scaenam
|
|
detulit'. Nepos auctore certo comperisse se ait C. Laelium
|
|
quondam in Puteolano kalendis martiis admonitum ab uxore,
|
|
temperius ut discumberet, petisse ab ea ne se interpellaret,
|
|
seroque tandem ingressum triclinium dixisse non saepe in
|
60
|
scribendo magis sibi successisse: deinde rogatum ut scripta
|
|
illa proferret, pronuntiasse uersus qui sunt in Heauton ti-
|
|
morumeno:
|
|
Satis pol proterue me Syri promissa huc induxerunt.
|
|
Santra Terentium existimat, si modo in scribendo adiuto-
|
65
|
ribus indiguerit, non tam Scipione et Laelio uti potuisse,
|
|
qui tunc adulescentuli fuerint, quam C. Sulpicio Gallo, ho-
|
|
mine docto, quo consule [Megalens]ibus ludis initium fabu-
|
|
larum dandarum fecerit, uel Q. Fabio Labeone et M. Po-
|
|
pillio, consulari utroque ac poeta. ideo ipsum non iuuenes
|
70
|
designare qui se adiuuare dicantur, sed uiros quorum operam
|
|
et in bello et in otio et in negotio populus sit expertus.
|
|
Post editas comoedias, nondum quintum atque uicesimum
|
|
ingressus annum, causa uitandae opinionis qua uidebatur
|
|
aliena pro suis edere, seu percipiendi Graecorum instituta
|
75
|
moresque quos non perinde exprimeret in scriptis, egressus
|
|
urbe est neque amplius rediit. de morte eius Volcatius sic
|
|
tradit:
|
|
Sed ut Afer populo sex dedit comoedias,
|
|
Iter hinc in Asiam fecit. nauem autem ut semel
|
80
|
Conscendit, uisus numquam est: sic uita uacat.
|
|
Q. Cosconius redeuntem e Graecia perisse in mari dicit
|
|
cum fabulis conuersis a Menandro: ceteri mortuum esse in
|
|
Arcadia siue Leucadiae tradunt, Cn. Cornelio Dolabella M.
|
|
Fuluio Nobiliore consulibus, morbo implicatum ex dolore ac
|
85
|
taedio amissarum sarcinarum quas in naue praemiserat, ac
|
|
simul fabularum quas nouas fecerat. fuisse dicitur mediocri
|
|
statura, gracili corpore, colore fusco. reliquit filiam, quae
|
|
post equiti Romano nupsit: item hortulos xx iugerum uia
|
|
Appia ad Martis. quo magis miror Porcium scribere: 'Scipio
|
90
|
nihil ei profuit, nihil Laelius, nihil Furius: eorum ille opera
|
|
ne domum quidem habuit conducticiam'. Hunc Afranius
|
|
quidem omnibus comicis praefert, scribens in Compitalibus:
|
|
Terenti non consimilem dicas quempiam.
|
|
Volcatius autem non solum Naeuio et Plauto et Caecilio,
|
95
|
sed Licinio quoque et Atilio postponit. Cicero in Limone
|
|
hactenus laudat:
|
|
Tu quoque, qui solus lecto sermone, Terenti,
|
|
Conuersum expressumque latina uoce Menandrum
|
|
In medium nobis sedatis motibus effers,
|
100
|
Quiddam come loquens atque omnia dulcia miscens.
|
|
item C. Caesar:
|
|
Tu quoque, tu in summis, o dimidiate Menander,
|
|
Poneris, et merito, puri sermonis amator.
|
|
Lenibus atque utinam scriptis adiuncta foret uis,
|
105
|
Comica ut aequato uirtus polleret honore
|
|
Cum Graecis, neue hac despectus parte iaceres.
|
|
Vnum hoc maceror ac doleo tibi desse, Terenti.
|
|