Tunc Suetonius Paulinus dignum fama sua ratus,
|
2.32.1
|
qua nemo illa tempestate militaris rei callidior habebatur, de
|
|
toto genere belli censere, festinationem hostibus, moram
|
|
ipsis utilem disseruit: exercitum Vitellii universum adve-
|
|
nisse, nec multum virium a tergo, quoniam Galliae tumeant
|
5
|
et deserere Rheni ripam inrupturis tam infestis nationibus
|
|
non conducat; Britannicum militem hoste et mari distineri:
|
|
Hispanias armis non ita redundare; provinciam Narbonensem
|
|
incursu classis et adverso proelio contremuisse; clausam Al-
|
|
pibus et nullo maris subsidio transpadanam Italiam atque
|
10
|
ipso transitu exercitus vastam; non frumentum usquam exer-
|
|
citui, nec exercitum sine copiis retineri posse: iam Germa-
|
|
nos, quod genus militum apud hostis atrocissimum sit, tracto
|
|
in aestatem bello, fluxis corporibus, mutationem soli caeli-
|
|
que haud toleraturos. multa bella impetu valida per taedia et
|
15
|
moras evanuisse. contra ipsis omnia opulenta et fida, Pan-
|
|
noniam Moesiam Dalmatiam Orientem cum integris exerciti-
|
|
bus, Italiam et caput rerum urbem senatumque et populum,
|
|
numquam obscura nomina, etiam si aliquando obumbrentur;
|
|
publicas privatasque opes et immensam pecuniam, inter ci-
|
20
|
vilis discordias ferro validiorem; corpora militum aut Italiae
|
|
sueta aut aestibus; obiacere flumen Padum, tutas viris muris-
|
|
que urbis, e quibus nullam hosti cessuram Placentiae defen-
|
|
sione exploratum: proinde duceret bellum. paucis diebus
|
|
quartam decimam legionem, magna ipsam fama, cum Moe-
|
25
|
sicis copiis adfore: tum rursus deliberaturum et, si proelium
|
|
placuisset, auctis viribus certaturos.
|
|