| Tandem inruptione hostium atrocibus undique nun- | 2.99.1 |
| tiis exterritus Caecinam ac Valentem expedire ad bellum | |
| iubet. praemissus Caecina, Valentem e gravi corporis morbo | |
| tum primum adsurgentem infirmitas tardabat. longe alia pro- | |
| ficiscentis ex urbe Germanici exercitus species: non vigor | 5 |
| corporibus, non ardor animis; lentum et rarum agmen, fluxa | |
| arma, segnes equi; impatiens solis pulveris tempestatum, | |
| quantumque hebes ad sustinendum laborem miles, tanto ad | |
| discordias promptior. accedebat huc Caecinae ambitio vetus, | |
| torpor recens, nimia fortunae indulgentia soluti in luxum, seu | 10 |
| perfidiam meditanti infringere exercitus virtutem inter artis | |
| erat. credidere plerique Flavii Sabini consiliis concussam | |
| Caecinae mentem, ministro sermonum Rubrio Gallo: rata | |
| apud Vespasianum fore pacta transitionis. simul odiorum | |
| invidiaeque erga Fabium Valentem admonebatur ut impar | 15 |
| apud Vitellium gratiam virisque apud novum principem pa- | |
| raret. |