| Quinta ferme hora diei erat, cum citus eques adven- | 3.16.1 |
| tare hostis, praegredi paucos, motum fremitumque late audiri | |
| nuntiavit. dum Antonius quidnam agendum consultat, avidi- | |
| tate navandae operae Arrius Varus cum promptissimis equitum | |
| prorupit impulitque Vitellianos modica caede; nam plurium | 5 |
| adcursu versa fortuna, et acerrimus quisque sequentium fugae | |
| ultimus erat. nec sponte Antonii properatum, et fore quae | |
| acciderant rebatur. hortatus suos ut magno animo capesse- | |
| rent pugnam, diductis in latera turmis vacuum medio relinquit | |
| iter quo Varum equitesque eius reciperet; iussae armari | 10 |
| legiones; datum per agros signum ut, qua cuique proximum, | |
| omissa praeda proelio occurreret. pavidus interim Varus tur- | |
| bae suorum miscetur intulitque formidinem. pulsi cum sau- | |
| ciis integri suomet ipsi metu et angustiis viarum conflicta- | |
| bantur. | 15 |