Tum Antonius inserens se manipulis, ubi aspectu
|
3.20.1
|
et auctoritate silentium fecerat, non se decus neque pretium
|
|
eripere tam bene meritis adfirmabat, sed divisa inter exerci-
|
|
tum ducesque munia: militibus cupidinem pugnandi convenire,
|
|
duces providendo, consultando, cunctatione saepius quam
|
5
|
temeritate prodesse. ut pro virili portione armis ac manu
|
|
victoriam iuverit, ratione et consilio, propriis ducis artibus,
|
|
profuturum; neque enim ambigua esse quae occurrant, no-
|
|
ctem et ignotae situm urbis, intus hostis et cuncta insidiis
|
|
opportuna. non si pateant portae, nisi explorato, nisi die
|
10
|
intrandum. an obpugnationem inchoaturos adempto omni pro-
|
|
spectu, quis aequus locus, quanta altitudo moenium, tormen-
|
|
tisne et telis an operibus et vineis adgredienda urbs foret?
|
|
mox conversus ad singulos, num securis dolabrasque et
|
|
cetera expugnandis urbibus secum attulissent, rogitabat. et
|
15
|
cum abnuerent, 'gladiisne' inquit 'et pilis perfringere ac
|
|
subruere muros ullae manus possunt? si aggerem struere, si
|
|
pluteis cratibusve protegi necesse fuerit, ut vulgus improvi-
|
|
dum inriti stabimus, altitudinem turrium et aliena munimenta
|
|
mirantes? quin potius mora noctis unius, advectis tormentis
|
20
|
machinisque, vim victoriamque nobiscum ferimus?' simul
|
|
lixas calonesque cum recentissimis equitum Bedriacum mittit,
|
|
copias ceteraque usui adlaturos.
|
|