Tum Antonius inserens se manipulis, ubi aspectu 3.20.1
et auctoritate silentium fecerat, non se decus neque pretium
eripere tam bene meritis adfirmabat, sed divisa inter exerci-
tum ducesque munia: militibus cupidinem pugnandi convenire,
duces providendo, consultando, cunctatione saepius quam 5
temeritate prodesse. ut pro virili portione armis ac manu
victoriam iuverit, ratione et consilio, propriis ducis artibus,
profuturum; neque enim ambigua esse quae occurrant, no-
ctem et ignotae situm urbis, intus hostis et cuncta insidiis
opportuna. non si pateant portae, nisi explorato, nisi die 10
intrandum. an obpugnationem inchoaturos adempto omni pro-
spectu, quis aequus locus, quanta altitudo moenium, tormen-
tisne et telis an operibus et vineis adgredienda urbs foret?
mox conversus ad singulos, num securis dolabrasque et
cetera expugnandis urbibus secum attulissent, rogitabat. et 15
cum abnuerent, 'gladiisne' inquit 'et pilis perfringere ac
subruere muros ullae manus possunt? si aggerem struere, si
pluteis cratibusve protegi necesse fuerit, ut vulgus improvi-
dum inriti stabimus, altitudinem turrium et aliena munimenta
mirantes? quin potius mora noctis unius, advectis tormentis 20
machinisque, vim victoriamque nobiscum ferimus?' simul
lixas calonesque cum recentissimis equitum Bedriacum mittit,
copias ceteraque usui adlaturos.