| Haud procul inde campi quos ferunt olim uberes | 5.7.1 |
| magnisque urbibus habitatos fulminum iactu arsisse; et ma- | |
| nere vestigia, terramque ipsam, specie torridam, vim frugi- | |
| feram perdidisse. nam cuncta sponte edita aut manu sata, | |
| sive herba tenus aut flore seu solitam in speciem adolevere, | 5 |
| atra et inania velut in cinerem vanescunt. ego sicut inclitas | |
| quondam urbis igne caelesti flagrasse concesserim, ita ha- | |
| litu lacus infici terram, corrumpi superfusum spiritum, eoque | |
| fetus segetum et autumni putrescere reor, solo caeloque | |
| iuxta gravi. et Belius amnis Iudaico mari inlabitur, circa cu- | 10 |
| ius os lectae harenae admixto nitro in vitrum excoquuntur. | |
| modicum id litus et egerentibus inexhaustum. |