| Titus spectata opulentia donisque regum quaeque alia | 2.4.1 |
| laetum antiquitatibus Graecorum genus incertae vetustati | |
| adfingit, de navigatione primum consuluit. postquam pandi | |
| viam et mare prosperum accepit, de se per ambages inter- | |
| rogat caesis compluribus hostiis. Sostratus (sacerdotis id | 5 |
| nomen erat) ubi laeta et congruentia exta magnisque con- | |
| sultis adnuere deam videt, pauca in praesens et solita re- | |
| spondens, petito secreto futura aperit. Titus aucto animo ad | |
| patrem pervectus suspensis provinciarum et exercituum | |
| mentibus ingens rerum fiducia accessit. | 10 |
| Profligaverat bellum Iudaicum Vespasianus, obpugna- | |
| tione Hierosolymorum reliqua, duro magis et arduo opere | |
| ob ingenium montis et pervicaciam superstitionis quam quo | |
| satis virium obsessis ad tolerandas necessitates superesset. | |
| tres, ut supra memoravimus, ipsi Vespasiano legiones erant, | 15 |
| exercitae bello: quattuor Mucianus obtinebat in pace, sed | |
| aemulatio et proximi exercitus gloria depulerat segnitiam, | |
| quantumque illis roboris discrimina et labor, tantum his | |
| vigoris addiderat integra quies et inexperti belli †labor. | |
| auxilia utrique cohortium alarumque et classes regesque ac | 20 |
| nomen dispari fama celebre. |